5551 - Cabir Ibnu Semure
radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular
ki:
"Mekke'de bir tas var,
peygamberlik geldigi zaman gunler boyu bana velam verdi, su anda o tasi
biliyorum."
Muslim, Fezail 2, (2277);
Tirmizi, Menakib 7, (3628).
5552 - Ibnu Abbas radiyallahu
anhuma anlatiyor: "Bir bedevi gelerek Aleyhissalatu vesselam'a:
"Senin Allah elcisi
oldugunu ne ile bileyim?" dedi. Aleyhissalatu vesselam: "Hurma
agacindan su salkimi cagirmamla. O benim Allah'in elcisi olduguma sehadet
eder!" dedi ve onu cagirdi. Salkim, agactan inmeye basladi. Resulullah
aleyhissalatu vesselam'in yanina dustu ve: "Selam senin uzerine olsun ey
Allah'in Resulu!" dedi. Sonra Aleyhissalatu vesselam ona:
"Haydi yerine
don!" emrettiler. Salkim yerine dondu ve eski yerine kaynadi. Bedevi (bu
manzara karsisinda) musluman oldu."
Tirmizi, Menakib 9, (3632).
5553 - Ma'n Ibnu
Abdirrahman anlatiyor: "Babam merhumu dinledim. Diyordu ki:
"Mesruk'a sordum:
"Kur'an'i dinledikleri gece, cinleri(n geldigini) Resulullah aleyhissalatu
vesselam'a haber verdi?" Bana su cevabi verdi: "Baban, yani Ibnu
Mes'ud bana bildirdi ki: "Onlarin yani cinlerin geldigini bir agac haber
verdi."
Buhari, Menakibu'l-Ensar
32; Muslim, Salet 153, (450).
5554 - Hz. Enes radiyallahu
anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam bir hurma kutugune
dayanarak hitapta bulun(ur)du. (Duyulan ihtiyac uzerine) ona bir minber
yaptilar, onun uzerinde hutbe vermeye basladi. Hurma kutugu (Aleyhissalatu
vesselam'in kendisini terketmesi uzerine) bir deve inleyisi gibi inleyip
aglamaya basladi. Bunun uzerine Resulullah aleyhissalatu vesselam minberden
inip kutugu meshedip oksadi. Kutuk inlemeyi birakip sukunet buldu."
Tirmizi, Menakib 9, (3631).
YIYECEK VE ICECEKLERIN
ARTIP BEREKETLENMESI
5555 - Hz. Enes radiyallahu
anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam'i ikindi namazinin vakti
girince gordum. Halk abdest alacak su ariyordu, bulamadilar. Resulullah
aleyhissalatu vesselam'a abdest suyu getirildi. Hemen elini icine koydu ve
halka ondan abdest almalarini emretti. Enes der ki: "Ben suyun
parmaklarinin altindan kaynadigini gordum. Halk en sonuncuya varincaya kadar
abdestini aldi."
Buhari, Vudu 32, Menakib
25; Muslim, Fezail 5, (2279); Muvatta, Taharet 32, (1, 32); Nesai, Taharet 61,
(1, 60); Tirmizi, Menakib 12, (3635).
5556 - Hz. Cabir
radiyallahu anh anlatiyor: "Hudeybiye gunu, halk susadi. Aleyhissalatu
vesselam'a geldiler. Resulullah'in onunde deriden mamul bir su kabi vardi,
abdest aldi. Halk ona dogru sokuldu. Bunun uzerine:
"Neyiniz var?"
diye sordu.
"Yanimizda abdest
almaya ve icmeye onunuzdekinden baska suyumuz kalmadi!" dediler.
Aleyhissalatu vesselam, derhal ellerini kaba koydu. Derken, parmaklarinin arasindan
su kaynamaya basladi, tipki gozelerin kaynamasi gibiydi. Hepimiz ondan
ictik."
Hz. Cabir'e: "O gun
kac kisiydiniz?" denildi.
"Eger, dedi biz yuzbin
de olsak su yetecekti, ama biz binbesyuz kisi idik" cevabini verdi."
Buhari, Menakib 25, Megazi
35, Tefsir, Feth 5, Esribe 31; Muslim, Imaret 67, (1856).
5557 - Hz. Bera radiyallahu
anh'tan rivayete gore demistir ki:
"Siz Fetih deyince
Mekke'nin fethini anliyorsunuz. Evet Mekke'nin fethi bir fetihtir. Ancak biz
sahabiler, fetih deyince, Hudeybiye gunundeki Bey'atu'r-Ridvan'i anlardik. Biz
o zaman, Aleyhissalatu vesselam'in yaninda bindortyuz kisi idik. Hudeybiye bir
kuyu(nun adi)dir. Biz o kuyunun suyunu tamamen aldik, tek damla birakmadik. Bu
durum aleyhissalatu vesselam'a ulasmisti. Derhal kuyunun yanina geldi, kenarina
oturup bir kap su istedi. Elini yikadi, agzina su alip (kuyuya puskurttu) ve
dua etti. Sonra suyu kuyuya doktu. ("Onu bir muddet terkedin" dedi.)
Biz kuyuyu terkedip biraz uzaklastik. Az sonra kuyu bize ve bineklerimize yetecek
kadar su saldi."
Buhari, Enbiya 25, Megazi,
35.
5558 - Ibnu Mes'ud
radiyallahu anh anlatiyor: "Biz Resulullah aleyhissalatu vesselam'in
mucizelerini bereket addederdik, siz ise onlari bir korkutma vesilesi
sayiyorsunuz. Biz Resulullah aleyhissalatu vesselam'la birlikte bir seferde
bulunuyorduk. Suyumuz azaldi.
"Bana (bir parca)
artik su arayin!" buyurdular. Icerisinde azicik su bulunan bir kap
getirdiler. Aleyhissalatu vesselam elini icine soktu ve:
"Haydi temiz, mubarek
suya gelin. Bereket Allah Teala hazretlerindendir!" buyurdular. Yemin
olsun, suyun, parmaklarinin arasindan kaynadigini gordum. Vallahi biz, yenmekte
olan taamin tesbihini isitirdik."
Buhari, Menakib 25;
Tirmizi, Menakib 14, (3637); Nesai, Taharet 61, (1, 60).
5559 - Hz. Ebu Hureyre
radiyallahu anh anlatiyor: "Biz Resulullah aleyhissalatu vesselam'la
beraber bir seferde idik. Derken bir ara halkin azigi tukendi. Bineklerinden
bazisini kesmek istediler. Hz. Omer, (Aleyhissalatu vesselam'a muracaat
ederek):
"Ey Allah'in Resulu!
Ben cemaatin geri kalan yiyeceklerini toplasam da sen onlar uzerine
-bereketlenmeleri icin- dua ediversen daha iyi olur, bineklerimizi
kesmeyiz)!" dedi. Aleyhissalatu vesselam da oyle hareket etti. Bugdayi
olan bugdayini, hurmasi olan hurmasini, (hurma) cekirdegi olan da cekirdegini
getirdi."
"Cekirdekle ne
yapiyorlardi?" diye sorulunca acikladi:
"Halk onu emiyor,
uzerine de su iciyorlardi. Resulullah dua buyurdu. (Taam oylesine bereketlendi
ki) herkes azik kaplarini yiyecekle doldurdu. (Aleyhissalatu vesselam bu ilahi
ikram karsisinda:) "Sehadet ederim ki Allah'tan baska ilah yoktur ve ben
O'nun resuluyum. Bu iki kaziyede supheye dusmeden Allah'a kavusan cennete
gidecektir" buyurdu."
Muslim, Iman 44, (27).
5560 - Hz. Cabir
radiyallahu anh anlatiyor: "Hendek'in kazilmasi sirasindaydi.
Aleyhissalatu vesselam'in cok aciktigini gordum. Hanimima gelerek:
"Yaninda yiyecek bir
sey var mi, Aleyhissalatu vesselam'i cok acikmis gordum" dedim. Icerisinde
bir sa' kadar arpa bulunan bir dagarcik cikardi. Bizim, evcillesmis bir
koyuncugumuz vardi. Zevcem koyunu kesti, arpayi da oguttu. Ben isimi
bitirinceye kadar o da bitirdi. Koyunu onun comlegine parcaladim. Sonra
Aleyhissalatu vesselam'in yanina dondum. Hanimim:
"Sakin beni Resulullah
aleyhissalatu vesselam'a karsi mahcup etmeyesin!" dedi. Ben, Aleyhissalatu
vesselam ve beraberindekilerin yanina geldim ve gizlice:
"Ey Allah'in resulu!
Bir hayvancagizimiz vardi kestik, evde bulunan bir sa' kadar arpayi da oguttuk.
Haydi siz ve beraberinizdekiler bize buyurun!" dedim. Ama Resulullah
yuksek sesle:
"Ey Hendek halki!
Cabir size ziyafet hazirlamis! Haydi buyurun!" diye bagirdi. (Bana da):
"Ben gelinceye kadar
tencereyi ocaktan indirmeyin, hamurunuzu da ekmek yapmayin!" buyurdular.
Ben (eve) geldim. Halktan once Resulullah aleyhissalatu vesselam geldi. Ben
hanimima ugramistim. Bana:
"Yaptigini gordun mu,
(beni mahcup edeceksin), alacagin olsun" dedi. Ben de: "Senin
soyledigini yaptim" dedim. Hemen hamuru cikardim. Aleyhissalatu
vesselamicine tukrugunden koydu ve bereketle dua etti, sonra tencereye yoneldi,
ona da tukruk koyup bereketle dua etti. Sonra zevceme:
"Ekmek yapacak bir
kadin cagir, seninle ekmek yapsin! Tencereden de kepceyle al, onu ocaktan
indirme!" diye talimat verdi. Gelenler bin kadardi. Allah'a yemin olsun
hepsi de (doyuncaya kadar) yedi ve sofradan ayrildi. Tenceremiz, oldugu gibi
kayniyordu. Hamurumuz ise, ekmek yapiliyor oldugu halde aynen (eksiksiz)
duruyordu."
Buhari, Megazi 29, Cihad
188; Muslim, Esribe 141, (2039).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
