ALEYHISSALATU VESSELAM'IN SIFATLARI VE
AHLAKLARI
5501 - Hz. Ali'nin evladlarindan Muhammed'in
oglu Ibrahim anlatiyor: "Hz. Ali radiyallahu anh Resulullah aleyhissalatu
vesselam'i vasfettigi zaman soyle derdi: "Resulu-i Ekrem aleyhissalatu
vesselam efendimiz cok uzun boylu olmadigi gibi, (azalari) birbirine girmis
kisa boylu da degildi, orta boylu bir insandi.
Saclari kivircik degildi, duz de degildi,
dalgaliydi. Sisman degildi, yuvarlak yuzlu de degildi, yanaklari uzuncaydi.
Rengi kirmiziya calan, beyazdi. Gozleri siyah
ve kirpikleri uzundu, gogsunde gobegine kadar inen kildan bir hat vardi. El ve
ayaklarinin parmaklari kalincaydi. Eklem yerleri ve iki kureginin birlesme yeri
olan omurga iri idi.
Bir tarafa donunce (sadece basini cevirmez)
butun vucudunu cevirirdi. Yuruyunce, yamactan iniyormuscasina one meylederek
yururdu.
Iki omuzu arasinda peygamberlik muhru vardi.
O, peygamberlerin muhru (sonuncusu) idi. Insanlarin en iyi kalplisi, en
secaatlisi ve en dogru sozlusu idi. O ahlakca herkesten yuce, muasere yonuyle
de en gecimlisi idi. Onu aniden goren ondan heybet duyardi; bilerek beraber
olan, kalpten severdi. Onu vasfeden soyle derdi: "Ben ne O'ndan once, ne
de ondan sonra O'nun gibisini gormedim."
Resul-u Ekrem cabuk konusmazdi; her isitenin
anlayacagi sekilde teker teker konusurdu."
Tirmizi, Menakib 19, (3642).
5502 - Ibnu Abbas radiyallahu anhuma
anlatiyor: "Ehl-i Kitap saclarini duz salinmaya birakirlar, musrikler de
ayirirlardi. Resulullah aleyhissalatu vesselam ise, (vahiy yoluyla)
emredilmedigi hususlarda Ehl-i Kitaba uygun hareket etmekten hoslanirdi. Bu
sebeple sacini alnindan serbest birakti. Bilahare (butun musrikler musluman
olduktan sonra) saclarini (alnindan) ayirdi."
Buhari, Libas 70, Menakib 23, Fezailu'l-Ashab
52; Muslim, Fezail 90, (2336); Ebu Davud, Tereccul 10, (4188); Ibnu Mace, Libas
36, (3632).
5503 - Hz. Enes radiyallahu anh'in anlattigina
gore, "Resulullah aleyhissalatu vesselam'in sacindaki aklardan sorulunca
(Enes) soyle cevap vermistir:
"Allah O'nu, beyazla
cirkinlestirmemistir." "
Bir rivayette de soyle demistir: "O,
kisinin basinda ve sakalinda bulunan beyazlari yolmasini mekruh addederdi. Ve
(Enes radiyallahu anh): "Resulullah aleyhissalatu vesselam saclarini
boyamadi. Beyaz kil (onda nadirdi ve sadece) alt dudaginda, sakaklarinda ve
basinda bir nebzecik vardi" derdi."
Muslim, Fezail 104, 105 (2341).
5504 - Ebu Cuhayfe radiyallahu anh anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam'i gordum, sadece alt dudaginda yani
anfetesinde beyaz gordum."
Buhari, Menakib 23; Muslim, Fezail 106,
(2342).
5505 - Hz. Enes radiyallahu anh anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam'i, berber onu tiras ederken gordum.
Ashabi etrafini cevirmisti. Aleyhissalatu vesselam'in tek kilinin yere
dusmesini istemiyorlar, birinin eline dussun istiyorlardi..."
Muslim, Fezail 75, (2325).
PEYGAMBERLIK MUHRU VE MUTEFERRIK SEYLER
5506 - Abdullah Ibnu Sercis radiyallahu anh
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam ile birlikte ekmek ve et
yedim ve: "Ey Allah'in Resulu! Allah seni magfiret buyursun!" dedim.
Bana: "Seni de!" diye karsilikta bulundu.
Ravi der ki: "(Ibnu Sercis'e):
"Resulullah sana istigfarda mi bulundu?" diye soruldu. O: "Evet,
"Seni de!" dedi" diye cevap verdi ve sonrasu ayeti okudu.
(Mealen): "Kendi gunahin icin de, mu'min erkek ve mu'min kadinlar icin de
Allah'an af dile..." (Muhammed 19). Ibnu Sercis devamla dedi ki:
"Sonra etrafinda dondum, iki omuzu
arasinda peygamberlik muhrunu gordum. Sol kurek kemiginin genis tarafinda idi,
yumruk gibi ve uzerinde sigiller emsali benler vardi."
Muslim, Fezail 112, (2346).
5507 - Cabir Ibnu Semure radiyallahu anh
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam'in peygamberlik muhru, iki
omuzu arasinda idi. Tipki bir guvercin yumurtasi buyuklugunde kirmizi bir yumru
(gudde=bez) idi."
Tirmizi, 42, (3647).
5508 - Hz. Ebu Hureyre radiyallahu anh
anlatiyor: "Ben Resulullah aleyhissalatu vesselam'dan daha guzelini hic
gormedim. Sanki gunes mubarek yuzlerinde yuruyor gibiydi. Yururken Resulullah
aleyhissalatu vesselam'dan daha hizli yuruyen kimse de gormedim. Sanki yer
O'nun ayagi altinda duruluyor gibiydi. Biz O'nunla beraber yururken kendimizi
zorlardik. O ise, aldirmazdi."
Tirmizi, Menakib 26, (3650).
5509 - Hz. Aise radiyallahu anha anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam konusurken (agir agir konusurdu. Oyle
ki) eger biri cikip, kelimeleri saymak istese sayardi. O, sozu sizin gibi pes
pese getirmezdi."
Buhari, Menakib 23; Muslim, Fezailu's-Sahabe
19, (2493), Zuhd 71; Tirmizi, Menakib 20, (3643); Ebu Davud, Ilm 7, (3654,
3655).
5510 - Hz. Enes radiyallahu anh anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam, soyledigi bellensin diye kelamini uc
kere tekrar ederdi."
Tirmizi, Menakib 21, (3644).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
