5271 - Sehl Ibnu Sa'd radiyallahu anh
anlatiyor: "Ali Ibnu Ebi Talib radiyallahu anh, (bir gun), Hz. Fatima
radiyallahu anha'nin yanina girmis idi. O sirada Hz. Hasan ve Huseyin aglamakta
idiler. "Niye agliyorsunuz?" diye sordu. Hz. Fatima:
"Aciktilar!" dedi.
Hz. Ali (bir yiyecek temin etmek uzere) cikti.
Derken yolda bir dinar para buldu. Donup Hz. Fatima'ya gelerek haber verdi. O
da:
"Falan yahudiye git, bununla un satin
al!" dedi. Ali radiyallahu anh ona vardi ve un aldi. Yahudi ona:
"Sen, kendini Allah elcisi zanneden su
zatin damadi misin?" dedi. Hz. Ali'nin "evet"i uzerine:
"Dinarini al, un da senin olsun!"
dedi. Ali oradan ayrilip, Fatima radiyallahu anha'ya unu ve dinari getirdi,
durumu da anlatti. Hz. Fatima:
"Simdi de su falan kasaba git, bize bir
dirhemlik et al!" dedi. Hz. Ali gidip, dinari bir dirhemlik et mukabilinde
rehin birakti. Eti Hz. Fatima'ya getirdi. O hamur yapti, (tencereye) koydu,
ekmek pisirdi. Babasina haber gonderdi. Resulullah yanlarina gelince, Hz.
Fatima:
"Ey Allah'in Resulu! (su yemegin)
hikayesini size anlatayim da eger helalse yiyelim, bizimle siz de yiyin. Bunun
mahiyeti soyle soyledir..." diye antatti. Aleyhissalatu vesselam:
"Allah'in adiyla yiyin!" buyurdular
ve hep beraber ekmekten yediler. Onlar daha yerlerinde iken, bir kole gelip,
Allah ve Islam adina dinar bulan var mi?" diye sormaya basladi. Resulullah
aleyhissalatu vesselam onu cagirip (dinari hakkinda) sordu. Kole:
"Carsida benden dustu!" dedi.
Aleyhissalatu vesselam:
"Ey Ali! Haydi kasaba git. Ona:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam sana "Dinari bana gondersin,
dirhemini ben odeyecegim!" diyor de!" emretti. Kasap dinari gonderdi.
Resulullah aleyhissalatu vesselam onu koleye verdi."
Ebu Davud, Lukata 1, (1714).
5272 - Iyaz Ibnu Himar radiyallahu anh
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Kim bir buluntu ele gecirirse, buna
adalet sahibi birini sahid kilsin, ne filani terkederek buluntuyu gizlesin, ne
de (bir baska yere yollayarak) nazardan kacirsin. Sahibini buldumu hemen ona
versin. Sahibini bulamazsa (bilsin ki) bu mal Allah'in malidir, Allah onu
diledigine verir."
Ebu Davud, Lukata 1, ( 1709).
5273 - Hz. Cabir radiyallahu anh anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam degnek, kamci, ip ve benzeri seylerde
ruhsat tanidi. Bunlari bulan kimse (ilan etmeksizin) onlardan faydalanabilir."
Ebu Davud, Lukata 1, (1717).
5274 - Amiru's-Sa'bi rahimehullah der ki:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Kim, sahibinin beslemekten aciz kalarak
birakiverdigi bir hayvan bulur da, onu alip ihya edecek olursa o onun
olur."
Ebu Davud, Buyu' 77, (3524, 3525).
5275 - Hz. Ebu Hureyre ve Hz. Enes radiyallahu
anhuma anlatiyorlar: "Resulullah aleyhissalatu vesselam yolda giderken bir
hurma tanesine rastlamisti. "Eger sadakadan (dusmus) olacagindan
korkmasaydim bunu yerdim!" buyurdular."
Buhari, Buyu' 4, Lukata 6; Muslim, Zekat 165,
(1071); Ebu Davud, Zekat 29, (1651).
5276 - Abdurrahman Ibnu Osman et-Teymi
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam hacinin lukatasini
nehyetti."
Muslim, Lukata 11, (1724); Ebu Davud, Lukata
1, (1719).
5277 - Ibnu Mes'ud radiyallahu anh'in
anlattigina gore: "(Yediyuz dirheme) bir cariye satin almis ve (borcunu
odemeden) sahibini kaybetmistir. Bir yil sahibini arayan Ibnu Mes'ud onu
bulamaz ve bu parayi, bir dirhem, iki dirhem seklinde parca parca vermeye
baslar ve: "Ey Allahim, bunu falanca adina sadaka kabul et! Eger adam
gelirse sadaka benim adima olacak, borc da uhdemde kalacak!" der. Ibnu
Mes'ud derdi ki:
"Sahibini bulamadiginiz buluntu hakkinda
boyle hareket edin!"
Buhari, Talak 22, (Tercumede (bab basliginda)
muallak olarak kaydedilmistir).
LIAN'IN AHKAMI
5278 - Ibnu Abbas radiyallahu anhuma
anlatiyor: "Allah Teala hazretlerinin (Tebuk seferinden geri kalmalari
sebebiyle) tevbelerini kabul edip affettigi uc kisiden biri olan Hilal Ibnu
Umeyye radiyallahu anh geldi. (Anlattigina gore) tarlasindan evine yatsi
vaktinde donmustu. Haniminin yaninda bir adam buldu. Manzarayi gozleriyle
gormus, kulaklariyla isitmisti. Sabah oluncaya kadar adami urkutup
telaslandirmadi. Sabah olunca dogru Resulullah aleyhissalatu vesselam'in yanina
gitti.
"Ey Allah'in Resulu dedi, ben aileme
geceleyin donmustum, yanlarinda bir adam buldum. Ustelik gozlerimle gordum,
kulaklarimla isittim."
Resulullah aleyhissalatu vesselam getirdigi bu
haberden hoslanmadi, adama karsi sert davrandi. Bunun uzerine:
"Kendi hanimlarina zina isnad eden,
ancak, kendisinden baska sahidi bulunmayan kimse ise, dogru soyledigine dair
Allah adina yemin ederek dort defa sahitlik eder. Besinci sahitliginde ise,
eger yalan soyluyorsa Allah'in lanetinin kendi uzerine olmasini ister. Kadinin
Allah adina yemin ederek kocasinin yalan soyledigine dair dort def'a sahidlik
etmesi ve besinci sahitliginde, eger kocasi dogru soyluyorsa Allah'in lanetinin
kendi uzerine olmasini istemesi, onun hakkindaki cezayi kaldirir" (Nur
6-9) mealindekiayet nazil oldu. Vahiy hali Resulullah aleyhissalatu vesselam'in
uzerinden kalkinca:
"Ey Hilal, mujde! Allah senin icin bir
kurtulus ve kurtulus yolu gosterdi" buyurdular. Hilal:
"Ben Rabbim Tealahazretlerinden bunu umid
ediyordum!" dedi. Resulullah aleyhissalatu vesselam:
"Kadina adam gonderin gelsin!"
emretti. Kadin geldi. Ayet-i kerimeyi Resulullah ona okudu. Ikisine de
meselenin ciddiyetini hatirlatti ve ahiret azabinin dunyadaki azabtan daha
siddetli olacagini haber verdi. Bunun uzerine Hilal:
"Vallahi kadin hakkinda dogruyu
soyledim!" dedi. Kadin da:
"Hayir yalan soyledin!" dedi. Bunun
uzerine Aleyhissalatu vesselam:
"Aranizda lanetlesin" emretti.
Hilal'e: "Sehadet getir!" dendi. O da dogru soyledigine dair dort
kere Allah'a sehadet etti. Besinci sefer olunca kendisine:
"Ey Hilal, Allah'tan kork, zira dunya
azabi ahiret azabindan pek hafiftir, senin bu yaptigin, uzerine azabi vacib
kilmaktadir!" dendi. O yine:
"Allah'a yemin olsun, ona iftira ediyorum
diye bana celde yapilmadigi gibi, Allah da onun sebebiyle bana azab
vermeyecektir!" dedi ve "Eger yalanci ise, Allah'in laneti uzerine
olsun!" diye besinci kere sehadette bulundu.
Sonra kadina: "Sehadet getir!"
dendi. Kadin da: "Hilal yalancidir diye dort kere Allah'a sehadette
bulundu. Besinci sehadete sira gelince, kadina:
"Allah'tan kork, zira dunyadaki azab
ahiret azabindan hafiftir. Bu yaptigin, uzerine azabi vacib kilmaktir!"
dendi. Kadincagiz bir muddet durakladi. Sonra:
"Kavmimi, geri kalan zamanlarda rezil
rusvay edemem!" dedi ve besinci defa: "Hilal dogru soyledi ise
Allah'in gadabi uzerime olsun!" diye sehadette bulundu.
Bunun uzerine Aleyhissalatu vesselam aralarini
ayirdi. Kadinin cocuguna babasinin adiyla cagrilmamasina, kadina zina isnad
edilmemesine, cocuga da veled-i zina denmemesine, kim kadina veya cocuga boyle
bir isnadda bulunacak olursa, hadd-i kazfe maruz kalacagina hukmetti. Keza
bunlar ne bosanma ne de olum sebebiyle ayrilmadiklari icin Hilal uzerinde, ne
kadin icin mesken ne de cocuk icin nafaka mesuliyeti olmadigina hukmetti.
Aleyhissalatu vesselam:
"Eger kadin kizilimsi, kabalari etsiz,
sivri omuzlu, iki kabasi sivri, bacaklari ince bir cocuk dunyaya getirirse, bu
cocuk Hilal'dendir. Eger esmer, kisa sacli, iri yapili, iri bacakli, iri kabali
bir cocuk dunyaya getirirse bu cocuk, zina nisbet edilen sahsa aittir"
buyurdular. Gercekten kadin esmer renkli, kisa sacli, iri yapili, iri bacakli,
iri kabali bir cocuk dogurdu. Aleyhissalatu vesselam:
"Eger (sehadetlerle yapilan) yeminler
olmasaydi benimle o kadin arasinda mesele olacakti" buyurdular. Ikrime der
ki: "Kadinin cocugu bundan sonra Mudar uzerine emir oldu, Tesmiye'de
babasina nisbet edilmezdi."
Hadisi Ebu Davud bu metnin aynisiyla rivayet
etti. Kutub-i Sitte, Ibnu Omer'den bu manada rivayette bulundular.
Buhari, Talak 28, Sehadat 21, Tefsir, Nur 3;
Ebu Davud, Talak 27, (2254, 2255, 2256); Tirmizi, Tefsir, Nur, (3178).
5279 - Yine Ibnu Abbas radiyallahu anhuma
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam Uveymir el-Aclani ile hanimi
arasinda lian uyguladi. Hanimi bu sirada hamile idi."
Nesai, Talak 36, (6,171).
5280 - Yine ona ait bir rivayette:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam, birbirine lianda bulunan iki ese
lianlasmayi teklif ettigi zaman, besinci yeminde, erkege elini agzinin uzerine
koymasini emretti ve: "Bu (Allah'in azabini) gerektiricidir!"
buyurdu.
Nesai, Talak 40, (6, 175).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
