KIYAMETTEN ONCE BIR ATESIN CIKMASI
4991 - Ebu Hureyre radiyallahu anh anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Hicaz bolgesinden bir ates cikmadikca
Kiyamet kopmaz. Bu ates Busra'daki develerin boyunlarini aydinlatacaktir."
Buhari, Fiten 24; Muslim, Fiten 42, (2902).
4992 - Ibnu Omer radiyallahu anhuma anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam:
"Kiyametten once, Hadramevt'ten -veya
Hadramevt denizinden- bir ates cikacak, insanlari toplayacak"
buyurmuslardi. (Orada bulunanlar:)
"Ey Allah'in Resulu (o gune ulasirsak) ne
yapmamizi emredersiniz?" diye sordular.
"Size Sam('i yani Suriye'ye gitmenizi)
tavsiye ederim" buyurdular."
Tirmizi, Fiten 42, (2218).
MUASIRLARININ OMRU
4993 - Ebu'z-Zubeyr, Hz. Cabir radiyallahu
anh'tan naklediyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Bugun dogmus (canli olan) hicbir nefis
yoktur ki, yuz sene sonra olmemis olsun." (Ravi der ki:) "Bununla
omrun kisalmasi kastedilmistir."
Muslim, Fezailu's-sahabe 218, (2538); Tirmizi,
Fiten 64, (2251).
4994 - Hz. Enes radiyallahu anh anlatiyor:
"Bir adam Resulullah aleyhissalatu vesselam'a: "Kiyamet ne zaman
kopacak?" diye sormustu. Aleyhissalatu vesselam bir muddet sukuttan sonra
yaninda duran Ezd-i Senue kabilesine mensup bir cocuga bakip:
"Bu delikanli pir-i fani olmadan once
Kiyametiniz kopacaktir!" buyurdular.
Hz. Enes radiyallahu anh der ki: "Cocuk o
gun benim akranim idi."
Muslim, Fiten 138, (2953).
YALANCILARIN ZUHURU
4995 - Ebu Hureyre radiyallahu anh anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Otuz kadar yalanci Deccaller cikmadikca
Kiyamet kopmaz. Bunlardan her biri Allah'in elcisi oldugunu zanneder."
Tirmizi, Fiten 43, (2219); Ebu Davud, Melahim
16, (4333, 4334, 4335).
GUNESIN BATIDAN DOGMASI
4996 - Hz. Ebu Hureyre radiyallahu anh
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Gunes, battigi yerden dogmadikca Kiyamet
kopmaz. Bati'dan dogunca, insanlar gorur ve hepsi de iman eder. Ancak, daha
once inanmamis veya imannin sevkiyle hayir kazanamamis olan hic kimseye bu iman
fayda saglamaz."
Buhari, Rikak 39, Istiska 27, Zekat 9; Muslim,
Iman 248, (157); Ebu Davud, Melahim 12, (4312).
4997 - Hz. Ebu zerr radiyallahu anh anlatiyor:
"Gunes battigi sirada Mescid'e girmistim. Resulullah aleyhissalatu
vesselam bana:
"Ey Ebu Zerr!" buyurdular. "Su
(gunes batinca) nereye gidiyor, biliyor musun?"
"Allah ve Resulu daha iyi bilir!"
dedim.
"O, Rabbinden secde etmek icin izin
istemeye gider. Ona izin verilir ve sanki kendisine soyle denir: "Git
geldigin yerden tekrar dog." O da battigi yerden dogar."
Sonra (Ebu Zerr dedi ki: "Aleyhissalatu
vesselam) soyle kiraat etti: "Ve zalike mustegarrun leha" (Yasin 38).
(Ebu Zerr ilaveten) dedi ki: "Bu Ibnu Mes'ud kiraatidir."
KIYAMETIN BASKA ALAMETLERI
4998 - Ebu Said radiyallahu anh anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Ruhumu kudret elinde tutan Zat-i
Zulcelal'e yemin olsun ki, vahsi hayvanlar insanlarla konusmadikca, kisiye
kamcisinin ucundaki mesin, ayakkabisinin bagi konusmadikca, kendinden sonra
ehlinin ne yaptigini dizi haber vermedikce kiyamet kopmaz."
Tirmizi, Fiten 19, (2182).
4999 - Ebu Hureyre radiyallahu anh anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Devs kabilesinin kadinlarinin kiclari,
Zu'l-Halasa putunun etrafinda titremedikce Kiyamet kopmaz. Zu'l-halasa,
Devslilerin cahiliye devrinde tapindiklari (Tebale'deki) puttur."
Buhari, Fiten 23; Muslim, Fiten 51, (2906).
5000 - Hz. Huzeyfe radiyallahu anh anlatiyor:
Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Insanlarin dunyaca en
bahtiyarini adi oglu adiler teskil etmedikce Kiyamet kopmaz."
Tirmizi, Fiten 37, (2210).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
