3751 - Tirmizi ve Ebu Davud
'un bir rivayetinde de soyle gelmistir: "Resulullah (aleyhissalatu
vesselam), cunubken uyur ve hic suya dokunmazdi."
Tirmizi der ki: "Hz.
Aise'den, Aleyhissalatu vesselam'in uyumazdan once abdestaldigi da rivayet
edilmistir ve bu rivayet en sahih olanidir."
3752 - Nesai'nin bir
rivayetinde: "Resulullah aleyhissalatu vesselam yemek veya icmek istedigi
zaman ellerini yikar sonra yer icerdi" denmistir.
Buhari, Gusl 27, 25;
Muslim, Hayz 21, (305, 307); Muvatta, Taharet 77, (1, 47, 48); Ebu Davud,
Taharet 88, 90 (222, 223, 224, 226, 228); Salat 343, (1437); Tirmizi, Taharet
87, (118, 119); Nesai, Taharet 163, 164, 165, 166(1,138-139), Gusl 4, 5, (1,
199).
3753 - Ibnu Omer
(radiyallahu anhuma) anlatiyor: "Omer Ibnu'l-Hattab (radiyallahu anh),
geceleyin Cunub oldugunu, (ne yapmasi gerektigini) sordu. Aleyhissalatu
vesselam: "Abdest al, uzvunu yika, sonra uyu!" buyurdular. "
Buhari, Gusl 27, 25; Muslim
Hayz 25, (306); Muvatta, Taharet 76 (1, 47); Ebu Davud, Taharet 87, (221);
Nesai, Taharet 167, (1,140) ; Tirmizi, Taharet 88, (120). Bu metin Sahiheyn'e
aittir.
3754 - Nafi rahimehullah
anlatiyor: "Ibnu Omer radiyallahu anhuma, cunubken uyumak veya yemek
istedigi zaman, yuzunu ve dirseklerine kadar ellerini yikar, basini mesheder,
sonra yer veya uyurdu.''
Muvatta, Taharet 78, (1,
48).
3755 - Ebu Hureyre
(radiyallahu anh)'nin anlattigina gore: "Resulullah (aleyhissalatu
vesselam) Medine sokaklarindan birinde kendisine rastlamistir. Ebu Hureyre bu
sirada cunup oldugu icin, Aleyhissalatu vesselam'in nazarindan sivisarak gidip
yikanir gelir. Gelince Aleyhissalatu vesselam:
"Ey Ebu Hureyre
neredeydin?'' diye sorar.
"Ben cunubtum, pis pis
sizinle oturmak istemedim'' cevabinda bulunur. Aleyhissalatu vesselam:
"Subhanallah! (bilmez
misin ki) musluman pis olmaz!" ferman eder.
Buhari, Gusl 23, 24;
Muslim, Hayz 115, (371); Ebu Davud, Taharet 97, (231); Tirmizi, Taharet 89,
(121); Nesai, Taharet 172, (1, 145, 146).
3756 - Huzeyfe Ibnu'I-Yeman
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'la bir
gun karsilastigimizda cunub idim, hemen yolumu cevirip gidip yikandim. Bilahare
gelince:
(Boyle sizi gorunce
alelacele sivismamin sebebi) cunub olmam idi!' dedim. Aleyhissalatu vesselam:
"Musluman (cenabetle)
pis olmaz ki!'' buyurdular.''
3757 - Nesai 'nin
rivayetinde hadis soyledir: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam),
Ashabindan bir erkekle karsilasinca onu mesheder ve ona dua ediverirdi. Bir gun
erken vakitte Aleyhissalatu vesselam'i (sokakta) gordum. Hemen yolumu ondan
cevirdim. (Eve gidip yikandiktan sonra) gunes yukselince yanina geldim. Bana:
"(Sabahleyin) seni
gormustum, hemen yolunu benden cevirdin!'' buyurdular. Ben de acikladim:
"Cunku ben cunubtum
(bu halde) bana dokunmanizdan korktum.''
"Surasi muhakkak ki
dedi Aleyhissalatu vesselam, mu'min necis olmaz!''
Muslim, Hayz 116, (372);
Ebu Davud, Taharet 92, (230); Nesai, Taharet 172, (1, 145).
3758 - Hz. Ebu Hureyre
radiyallahu anh anlatiyor. "Namaza kalkilip saflar duzlenmisti ki Resulullah
aleyhissalatu vesselam geldi, namazgahina gecti. O anda cunub oldugunu
hatirlari. Bize: "Yerinizde durun!" deyip, hemen ayrilip yikanmaya
gitti. Gusledip donunce basindan henuz su damliyordu. Tekbir getirdi, namaza
durdu, beraber namaz kildik..."
3759 - Ebu Bekre
radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam, sabah
namazini kildirmak uzere (mescide) girmisti. Eliyle "Yerinizde
durun!" diye isaret buyurdu (ve cikti). Sonra basindan su damladigi halde
geri geldi ve cemaate namazlarini kildirdi."
3760 - Bir rivayette:
"...Namazia tamamlayinca: "Ben de bir insanim. (Ilk geldigimde)
cunubtum" buyurdu" denmistir.
Buhari, Gusl 17, Ezan 24,
25; Muslim, Mesacid 157, (605); Muvatta, Taharet 79, (1, 48); Ebu Davud,
Taharet 94, (234, 235); Nesai, Imamet 14, (2, 81, 82).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
