1551 - Ibnu Abbas
(radiyallahu anhuma) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) dort
umre yapti: 1- Hudeybiye umresi, 2-Muteakip sene Zilkade ayinda yaptigi
umretu'1-kada, 3-Ciirrane'den yapti-gi umre, 4- (Veda hacci sirasinda) hacc
ederken yaptigi umre."
Tirmizi, Hacc 7, (816); Ebu
Davud, Menasik 80, (1993); Ibnu Mace, Menasik 50, (3003).
1552 - Hz.Urve
(rahimehullah) demistir ki:
"Resulullah
(aleyhissalatu vesselam) uc umre yapti: Biri Sevval ayinda, ikisi de Zilkade
ayindadir."
Muvatta, Hacc 56, (1, 342).
1553 - Imam Malik'e
ulastigina gore: "Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) uc sefer umre
yapmistir:1- Hudeybiye senesinde, 2- (Hudeybiye yilini takip eden) kaza
senesinde, 3-C'urrane senesinde"
Muvatta, Hacc 5, (1, 342).
1554 - Ibnu Omer
(radiyallahu anhuma) anlatiyor:
"Resulullah
(aleyhissalatu vesselam) aramizda oldugii halde biz Veda haccindan bahsederdik
ve Veda haccinin ne oldugunu bilmezdik. (Veda haccinda Resulullah
(aleyhissalatu vesselam) Allah'a hamd ve sena edip sonra da Mesih Deccal'i
mevzubahis etmisti, sozu onun hakkinda epeyce uzatip sunlari da soylemisti:
"Allah'in gonderdigi
her peygamber, ummetini onunla korkuttu. Hz.Nuh (aleyhisselam) ve ondan sonra
gelen butun peygamberler onunla korkuttular. Bilesiniz o, aranizdan cikacaktir.
Onun se'ninden (yapacgi icraatler) hic bir sey size gizli kalmayacak. Cunku
sizlere gizlemez. Rabbinizin gozu kor degildir. Halbuki onun sag gozu kordur.
Onun gozu pertlek bir uzum gibidir.
Haberiniz olsun! Allah
sizlere birbirinizin kanini, malini haram kildi, bunlar,su gunlerinizin, su
beldenizdeki haramligi gibi haramdir.
Acaba teblig ettim
mi?" (Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in bu sorusuna cemaat hep bir
agizdan:
"Evet" diye cevap
verdi. Bunun uzerine uc sefer:
"Ya Rab sahid ol! Ya
Rab sahid ol! Ya Rab sahid ol!" dedi ve tekrar cemaate yonelerek:
"Vah size! -veya eyvah
size!- Benden sonda donup birbirlerinizin boyunlarini vuran kafirler
olmayin!" dedi."
Buhari, Hacc 132, Edeb 43,
95, Hud 9, Diyat 2, Fiten 8; Muslim, Iman 119, (66).
1555 - Ibnu Abbas
(radiyallahu anhuma) anlatiyor:
"Resulullah
(aleyhissalatu vesselam), saclarini tarayip yagladiktan, rida ve izarini
giydikten sonra Medine'den ashabiyla birlikte ayrildi. Rida ve izar
cesitlerinden, vucudun cildine boyasi gecen za'feranla boyanmis olanlar disinda
hic bir seyi yasaklamadi. Boylece Zulhuleyfe'ye geldi. Orada devesine bindi.
Devesi onu Beyda sirtina cikarinca O (aleyhissalatu vesselam) da, Ashab'i
(radiyallahu anhum) da telbiye getirdiler. Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
kurbanligina takisini takip nisanladi. Bu is, Zilkade ayinin sondan besinci
gununde cereyan etmisti. Mekke'ye Zilhicce'nin dordunde indi. (Ilk is)
Beytullah'i tavaf etti, Safa ve Merve arasinda sa'yde bulundu. Kurbanligi
sebebiyle ihramdan cikmadi. Cunku ona (kurbanlik alameti olan takiyi) takmisti.
Sonra Mekke'nin Hacun yanindaki en yuksek yerine indi. Artik hacc icin telbiye
getiriyordu. Kabe'ye onu tavaf ettikten sonra, Arafat'tandonunceye kadar
hicyaklasmadi.Asabina ise, Kabe'yi tavaf etmelerini, Safa ile Merve
arasindasa'yetmelerini emretti, sonra saclarini kisaltarak ihramdan cikmalarini
emretti. Butun bu emirler, beraberinde kurbanlik olaraktakilanmis devesi
olmayanlar icindi. Beraberinde hanimi bulunanlara, hanimlarida helaldi. Keza
koku ve elbisede helaldi."
Buhari, Hacc,21,70,128
1556 - Hz. Ali (radiyallahu
anh) anlatiyor:
"Resulullah
(aleyhissalatu vesselam) Arafat'ta vakfe yapti ve: "Burasi Arafat'tir,
vakfe yeridir, Arafat'in her yeri vakfe yeridir" dedi.
Sonra gunes batar batmaz
ifaza yapti. (Arafat'i terketti). Devesinin terkisine Usame Ibnu Zeyd
(radiyallahu anhuma)'i bindirdi. Efendimiz (aleyhissalatu vesselam), -halk
saginda ve solunda (develere telasla vururlarken) onlara donup bakmadan her
zamanki sukun ve rifk halini koruyarak eliyle isaret edip: "Ey insanlar!
Sakin olun" diyordu.
Sonra Cem'e (Muzdelife'ye)
geldi. Orada iki namazi da (aksam ve yatsi) beraberce kildirdi. Sabah olunca
Kuzah tepesine gelip uzerinde vakfe yapti.
"Burasi Kuzeh'dir,
vakfe yeridir. Cem'in tamami vakfe yeridir!"dedi. Sonra oradan ayrildi,
Muhassir vadisine geldi. Devesine vurdu. Deve dort nala kosarak vadiyi gecti.
Orada durup, amcasi Abbas (radiyallahu anh)'in oglu Fazl'i devesinin terkisine
aldi.
Oradan Cemretu'l-Akabe'ye
geldi ve taslama yapti. Sonra menhara (kesim yerine) geldi:
"Burasi menhardir (kurbanlarimizi
kesecegimiz yer), Mina'nin her tarafi menhardir" buyurdu. Has'am
kabilesinden genc bir kadin gelerek:
"Ey Allah'in Resulu!
Babam yaslanmis bir ihtiyardir, Allah'in hacc farizasi kendisine terettup
etmektedir. Ben ona bedel hacc yapabilir miyim?" diye bir sual sordu.
Resulullah (aleyhissalatu vesselàm):
"Babana bedel hacc
yap!"cevabini verdi. Bu sirada eliyle, devenin terkisinde bulunan Fazl'in
basini buktu. Amcasi Abbas (radiyallahu anh):
"Ey Allah'in Resulu!
Amcanin oglu Fazl'in basini niye buktun?" diye sordu.
"Ikisini de birer genc
goruyorum. Onlar hakkinda seytanin serrinden emin degilim!" dedi. Derken
bir adam daha gelip:
"Ey Allah'in Resulu,
ben tras olmazdan once ifaza tavafini yaptim!" dedi.
"Tras da ol, bunda
mahzur yok!" cevabini aldi. Derken bir baskasi daha gelip:
"Ey Allah'in Resulu,
ben taslama yapmazdan once kurbanimi kesmis bulundum!" dedi.
"Taslarini da at,
bunda bir mahzur yok!" cevabini aldi. Sonra Resulullah (aleyhissalatu
vesselam) Beytullah'a geldi, onu tavaf etti, sonra zemzem'e geldi ve:
"Ey
Abdulmuttalibogullari, eger halk size bunun uzerine galebe etmeyecek olsa
mutlaka cekerdim" dedi."
Tirmizi, Hacc 54, (885).
IRTIDAD VE YOL KESME HADDI
1557 - Zeyd Ibnu Eslem
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
buyurdular ki: "Dinini degistirenin boynunu vurun."
Imam Malik, bu hadisi
Muvaffa'da Akdiye 15, (2, 736)kaydeder ve hadis hakkinda su aciklamayi sunar:
"Bu hadisin manasi sudur: "Her kim Islam'dan cikarak zindiklik ve
benzeri bir dine girecek olursa, kendisine galebe calindigi takdirde oldurulur.
Oyle birine tevbe teklif edilmez. Zira gercekten tevbe edip etmedigi bilinemez.
Cunku bunlar (galebeden once) kufurlerini gizleyip, Musluman olduklarini ilan
ediyorlardi. Ben, boylelerinin kufru, delille subut buldugu takdirde tevbe
etmeye cagirilmalarini uygun bulmam, (tevbe etse de kabul edilmemeli)."
Devamla der ki: "Bizim nezdimizde, esas olan sudur: "Bir kimse
irtidad ederse tevbeye cagirilir, (kendisine galebe calinmazdan once) tevbe
ederse (hayati bagislanir), aksi takdirde oldurulur."
Imam Malik devamla der ki:
"Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in:"Dinini terkedeni
oldurun" hadisinin manasi: "Kim Islam'dan cikip bir baska dine
gecerse" demektir. "Islam'dan baska bir dinden cikarak bir diger dine
gecerse..." demek degildir. Sozgelimi Yahudiligi terkederek Hiristiyanliga
veya Mecusilige gecen kastedilmemistir. Binaenaleyh ehl-i zimmeden herhangi
biri boyle bir din degistirmesi yapacak olsa ne tevbeye cagirilir, ne de
oldurulur."
1558 - Ibnu Abbas
(radiyallahu anhuma) anlatiyor: "Abdullah Ibnu Sa'd Ibni Ebi s-Sarh Hz.
Peygamber (aleyhissalatu vesselam)'e katiplik yapiyordu. Seytan ayagini
kaydirdi; adam irtidad ederek kafirlere sigindi. Resulullah (aleyhissalatu
vesselam) Fetih gunu, onun oldurulmesini emretti. Ancak, Hz. Osman (radiyallahu
anh) onu himayesi altina aldi. Resulullah da bu himayeyi tanidi."
Ebu Davud, Hudud 1, (4358);
Nesai, Tahrimu'd-Dem 15, (7,107).
Bu hadis Tefsir bolumunde,
Nahl suresinin tefsiri sirasinda Nesai rivayeti olarak daha uzun bir hadiste
gecmistir.
1559 - Hz. Enes
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Ukl ve Ureyne kabilelerinden bir grup insan
Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in yanina gelip:
Ey Allah'in Resulu! Biz
hayvancilikla ugrasip sutle beslenen (col) insanlariyiz, (cift-cubukla ugrasan)
koyluler degiliz" dediler. Bu sozleriyle, Medine'nin havasinin kendilerine
iyi gelmedigini ifàde ettiler. Resulullah, onlara (hazineye ait) develerin ve
cobanin (bulundugu yeri) tavsiye etti. Kendilerine oraya gitmelerini, develerin
sutlerinden ve bevillerinden icmelerini soyledi. Gittiler, Harra bolgesine
varinca, Islam'dan irtidad ettiler. Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)'in
cobanini da oldurup develeri surduler. Haber, Hz. Peygamber (aleyhissalatu
vesselam)'e ulasti.
Resulullah, derhal
arkadaslarindan takipci cikardi (yakalanip getirildiler). Gozlerinin
oyulmasini, ellerinin kesilmesini ve Harra'nin bir kenarina atilmalarini ve o
sekilde olume terkedilmelerini emretti. "
Buhari, Muharibin 16,17,18,
Diyat 22, Vudu 66, Zekat 68, Cihad 152, Megazi 36, Tefsir, Maide 5, Tibb 5, 6,
29; Muslim, Kasame 9, (1671); Tirmizi, Taharet 55, (72), Et'ime 38, (1846); Ebu
Davud, Hudud 3, (4364-4371); Nesai, Tahrimu'd-Dem 7, (7, 93-98); Ibnu Mace,
Hudud 20, (2578).
1560 - Ebu'z-Zinad (merhum)
anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) develerini calanlarin (el
ve ayaklarini) kestigi, gozlerini de atesle oydugu zaman, Allah zulcelal
hazretleri, Hz. Peygamber'i itab etti ve mesele uzerine su ayeti inzal buyurdu:
"Allah ve Resulu'ne harp acanlarin cezasi..:" (Maide 33).
Ebu Davud, Hudud 3, (4370);
Nesai, Tahrimu'd-Dem 7, (7,100).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
