1441 - Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma)
anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalàtu vesselam) (Veda haccinda) umre icin
ihrama girdi. Ashabi ise (radiyallahu anhum ecmain) hacc icin ihrama girdi.
(Mekke'ye varinca) ne Resulullah (aleyhissalatu vesselam) ne de beraberinde
kurbanliklari olanlar ihramdan cikmadilar. Geri kalanlar ihramdan ciktilar."
Muslim, Hacc 196, (1239).
1442 - Nafi' (rahimehullah) anlatiyor:
"Ibnu Omer (radiyallahu anhuma) dedi ki:
"Ihramli kadin, ihramdan cikinca, sac orgulerinin ucundan bir miktar
kesmedikce taranmaz. Sayet kurbanligi varsa, kurbani kesilinceye kadar sacindan
hicbir sey kesemez."
Muvatta, Hacc 163, (1, 387).
KURBANIN VACIB OLUSU VE SEBEPLERI
1443 - Mihnef Ibnu Suleym (radiyallahu anh)
arlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'i isittim soyle
buyurmustu: "Ey insanlar, her aile sahibine her sene bir kurbanlik, bir de
atire borc olmustur. Atire'nin ne oldugunu biliyor musunuz ? O, recebiye
dediginiz seydir. "
Tirmizi, Edahi 18, (1518); Ebu Davud, Dahaya
1, (2788); Nesai, Akika 6, (7,167-168); Ibnu Mace, Menasik 2, (3125).
1444 - Abdullah Ibnu Amr Ibnu'l-As
(radiyallahu anhuma) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam):
"Kurban gununu bayram olarak kutlamakla emrolundum. Onu bu ummet icin
Allah bayram kilmistir" buyurmustu. Bir adam kendisine:
"Ey Allah'in Resulu! Ben iareten verilmis
bir hayvandan baska bir seye sahip degilsem, onu kesebilir miyim?" diye
sordu. Resulullah (aleyhissalatu vesselam): "Hayir, dedi, ancak sacini,
tirnaklarini kisaltir, biyiklarindan alir, etek trasini olursun. Bu da sana
Allah indinde bir kurban yerine gecer."
Ebu Davud, Edahi,1 (2789); Nesai, Dahaya 2,
(7, 213).
1445 - Nafi' (rahimehullah) anlatiyor:
"(Ailenin her ferdi icin kurban kesmek gerektigi gorusunde olan) Abdullah
Ibnu Omer (radiyallahu anhuma), anne karnindaki cocuk adina kurban
kesmezdi."
Muvatta Dehaya 13, (2, 487).
KURBANIN KEMIYETI VE MIKTARI
1446 - Hz. Cabir (radiyallahu anh) anlatiyor:
"Biz, Resulullah (aleyhissalatu vesselam) ile birlikte (Hudeybiye senesi)
umrede temettu yaptik. O zaman yedi kisi adina bir sigir keserek istirak ettik.
Keza deve de yedi kisi adina kesilmisti."
Muslim, Hacc 355, (1318); Muvatta, Dahaya 9,
(2, 486); Timizi, Hacc 66, (904); Ebu Davud, Dahaya 7, (2807); Nesai, Dahaya
16, (7, 222).
1447 - Ibnu Abbass (radiyallahu anhuma)
anlatiyor: "Biz, Resulullah (aleyhissalatu vesselam) ile birlikte bir
seferde iken Kurban Bayrami geldi. Kurban icin, sigirda yedi kisi, devede on
kisi ortak olduk."
Tirmizi, Hacc 66, (905); Nesai, Dahaya (7,
222).
1448 - Huceyye Ibnu Adiyy anlatiyor: "Hz.
Ali (radiyallahu anh): "Sigir yedi kisi adina kesilir" demisti.
Kendisine:
"Ya dogurmussa?" diye soruldu.
"Oyleyse yavrusunu da beraber kes!"
buyurdu. Kendisine:
"Ya topalsa?" diye soruldu.
"Kesim yerine ulasabildiyse tamam"
dedi.
"Ya boynuzu kiriksa?" dendi.
"Zarar etmez. Biz goz ve kulaklarinin
saglamligini kontrol etmekle emrolunduk!" diye cevap verdi."
Tirmizi, Edahi 9, (1503).
1449 - Nafi' (rahimehullah) anlatiyor:
"Ibnu Omer (radiyallahu anhuma) kurbanliklarin: "Tirnaklilar (yani
sigirlar) hakkindaucuncu senesine girmis, veya gecmis, etli ayaklilar (develer)
hakkinda da altinci yasina girmis veya gecmis olmasini" sart
kosardi."
Muvatta,Hacc 147, (1, 380).
1450 - Ebu Eyyub (radiyallahu anh) anlatiyor:
"Bizden biri, kendisi ve ailesi halki icin tek bir koyun kurban eder,
(etinden hem yerler hem de baskalarina yedirirlerdi). Sonra insanlar, ovunmeye
basladilar ve (kurbanlar) bir ovunme vasitasi oldu."
Muvatta, Dahaya 10, (2, 486); Tirmizi, Dahaya
10, (1505); Ibnu Mace, Dahaya 10, (3147).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
