VEDA TAVAFI
1351 - Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma)
anlatiyor: "Halk (haccin bitmesiyle) her tarafa dagiliyordu. Resulullah
(aleyhissalatu vesselam):
"Sakin kimse, son vardigi yer Beytullah
olmadikca bir yere gitmesin" buyurdu."
Muslim, Hacc 379, (1327); Ebu Davud, Menasik
84, (2002); Ibnu Mace, Menasik 82, (3070).
1352 - Muvatta'da geldigine gore, Hz. Omer
(radiyallahu anh) soyle buyurmustur: "Hacc menasikinin en sonuncusu
Beytullah'i tavaftir."
Muvatta'da kaydedilir ki, Hz. Omer
(radiyallahu anh) veda tavafi yapmadan ayrilan birisini Merru'z-Zahran denen
yerden veda tavafi yapmak uzere geri cevirdi."
Muvatta, Hacc 1, 369).
1353 - Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma):
"Kadin hayizli oldugu takdirde (veda tavafi yapmadan) yola cikmasina
ruhsat verildi" demistir.
Buhari, Hayz 27, Hacc 144; Muslim, Hacc 380,
(1328).
1354 - Bir rivayette soyle gelmistir:
"Halka, son varacaklari yerin Beytullah olmasi emir buyuruldu. Ancak
hayizli kadina ruhsat verildi."
Mualim, Hacc 380, (1328).
1355 - Hz. Aise (radiyallahu anha) anlatiyor:
"Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in zevcelerinden Safiyye Bintu Huyey
(radiyallahu anha) hayiz oldu. Durum Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'a
haber verilmisti.
"O bizi burada hapis mi edecek!"
dedi. Kendisine, Safiyye'nin tavaf-i ifazayi yapmis oldugu soylenince:
"Oyleyse hayir, (beklemenize gerek yok,
yola cikiniz)" aciklamsinda bulundu."
Buhari, Hacc 129,145, Hayz 27, Megazi 77;
Muslim, Hacc, 382, (1211); Muvatta, Hacc 225-228, (1, 412-413); Nesai, Hayz 23,
(1, 194); Tirmizi, Hacc 99, (943); Ebu Davud, Menasik 85, (2003); Nesai, Hayz
23 (1,194); Ibnu Mace, Menasik 83, (3072). Bu metin Seyheyn (Buhari ve Muslim)
metnidir.)
1356 - Amre merhum anlatiyor: "Hz. Aise
(radiyallahu anha) beraberinde kadinlar oldugu halde haccetse, kadinlarin hayiz
oluvermelerinden korkardi: Bu sebeple yevm-i nahirde (kurbanin birinci giunu)
hemen onlara oncelik tanir ve derhal ifaza tavaflarini yaptirirdi. Ifaza
tavaflarini yaptilar mi, artik onlari (temizlensinler de veda tavafi da
yapsinlar diye) beklemez, kadinlar hayizli iken hemen (Medine'ye donmek uzere)
yola cikardi."
Muvatta, Hacc 227, (1, 413).
ERKEKLERIN KADINLARLARLA KARISIK TAVAFLARI
1357 - Ibnu Cureyc anlatiyor: "Ata, bana
Ibnu Hisam'in kadinlari erkeklerle karisik olarak tavaftan yasakladigi zaman
dedi ki: "O bunu nasil yasaklar, Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in
zevceleri bile erkeklerle birlikte haccettiler!" Ben Ata'ya sordum:
"Onlarin beraber hacclari ortunme
emrinden once miydi, sonra miydi?"
"(Evet, kasem olsun) buna, ben ortunme
emrinden sonra sahid oldum!" diye cevap verdi. Ben tekrar sordum:
"Pekala erkeklere nasil
karisirlardi?" Su cevabi verdi:
"Erkeklere karismazlardi, Hz. Aise
(radiyallahu anha) erkeklerden ayri olarak tavaf ederdi, onlara
karismazdi." Hatta bir kadin kendisine: "Ey mu'minlerin annesi, yuru
(Haceru'l-Esved'e elimizi degerek) istilam edelim!" demisti de Hz. Aise
ona:
"Sen diledigin sekilde git" deyip
kendisi gitmekten imtina etmisti.Onlar geceleyin kim olduklari bilinmez halde
cikarlar, (erkeklerle beraber tavaf yaparlardi. )
Beytullah'a girmek istedikleri zaman da,
erkeklerin tamamen cikarilmis olmalarina kadar durup beklerler, sonra
girerlerdi.
(Ata devamla): "Ben (Mekke kadisi) Ubeyd
Ibnu Umeyr'le birlikte,Muzdelife'deki Sebir daginda mucavir (yani ikamet eder)
olan Hz. Aise (radiyallahu anha)'nin yanina giderdim" dedi. Ben hemen
sordum:
"Pekala Hz. Aise'nin ortusu ne
idi`?"
"Keceden yapilmis kucuk bir Turk
cadirinin icindeydi. Cadirin bir perdesi vardi. Aise (radiyallahu anha) ile
bizim aramizda bu perdeden baska bir sey yoktu. Ben Hz. Aise'nin uzerinde gul
renginde bir zibin gordum."
Buhari, Hacc 64.)
HICR'IN GERISINDE TAVAF
1358 - Ebu's-Sefer Said Ibnu Muhammed
anlatiyor: "Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma)'i isittim, diyordu ki:
"Ey insanlar, size soyleyecegimi benden dinleyin, (bilahare)
soyleyeceklerinizi de bana dinletin." "Ibnu Abbas soyle dedi, Ibnu
Abbas boyle dedi" diye kafadan atmayin. Beytullah'i kim tavaf edecekse
Hicr'in gerisinden tavaf etsin. Oraya"Hatim" demeyin. Zira cahiliye
devrinde kisi yemin edip kamcisini veya ayakkabisinin tekini yahut yayini
atardi."
Buhari, Menakibu'l-Ensar 26.
SAFA VE MARVE ARASINDA SA'Y
1359 - Hz. Cabir (radiyallahu anh) anlatiyor:
"Ne Resulullah (aleyhissalatu vesselam) ne de Ashab-i Kiram (radiyallahu
anhum)'i Safa ile Merve arasinda birden fazla tavafda bulunmadi, bu da ilk defa
yaptiklari tavaf idi."
Ebu Davud, Menasik 54, (1895); Nesai, Hacc
182, (5, 244); Muslim, Hacc 140, (1215) Ibnu Mace, Menasik (2972).
1360 - Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma)
anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalàtu vesselam), Kabe'yi basina yular veya
baska bir sey takilmis halde tavaf eden bir adam gormustu. Hemen yulari koparip
atti."
Buhari, Hacc, 65, 66, Eyman ve'n-Nuzur 31; Ebu
Davud, Eyman ve 'n-Nuzur 23,(3302); Nesai, Hacc 186, (5, 221-222), Eyman
ve'n-Nuzur 30, (7,18).
Bir baska rivayette soyle denmistir ". .
.burnuna gecirilmis bir halka ile birisini yeden bir adam gormustu, derhal
halkayi kopardi ve adama: "elinden tutarak yed!" diye emretti.
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
