1041 - Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma)
anlatiyor: "Musrikler,Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) ve mu'minler
karsisinda iki kisimdi. Ehl-i harb olan musrikler, ki Resulullah (aleyhissalatu
vesselam) kendileriyle savas halinde idi. Bir de ehl-i ahd yani aralarinda
antlasma yapilmis olan musrikler vardi. Onlarla savasilmiyordu. Onlar da
Resulullah aleyhissalatu vesselam)'a karsi savasmiyorlar. Ehl-i harb' ten bir
kadin hicretle geldigi zaman, hayiz olup temizleninceye kadar evlenmek uzere
istetilmiyordu. Temizlenince onun nikahlanmasi helal oluyordu. Sayet nikahtan
once, kadinin kocasi da hicret ederek gelecek olsa, kadin kendisine veriliyordu.
Ehl-i harbten bir kole veya cariye hicret edecek olsa bunlar hur olur ve
Muhacirler'in butun haklarini elde ederler."
Sonra Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma),
-Mucahid'in rivayetinde oldugu sekilde- Ehl-i ahd'la ilgili olarak rivayete
devam etti: "..kendileriyle antlasma yapilmis musriklere ait bir kole veya
cariye hicret edecek olsa, bunlar da iade edilmezlerdi, ancak degerleri ne ise
o odenirdi." Ibnu Abbas devamla der ki: "Kureybe Bintu Ebi Umeyye Hz.
Omer'in yaninda idi, bosadi. Kadinla, Muaviye Ibnu Ebi Sufyan evlendi.
Ummu'1-Hakem Bintu Ebi Sufyan da Iyaz Ibnu Ganem el-Fihri'nin nikahi altinda
idi. O da bunu bosadi. Ummu'l-Hakem'le de Abdullah Ibnu Osman es-Sakafi
evlendi."
Buhari, Talak 19.
CIHADA MUTEALLIK HADISLER
1042 - Abdullah Ibnu Amr Ibnu'l-As
(radiyallahu anhuma) anlatiyor: "Resulullah (aeyhissalatu vesselam)
buyurdular ki: "Allah yolunda cihada cikip gazve yapan selamete erip
ganimetle donen her ordu ve her seriyye ahirette elde edecegi mukafaatin ucte
ikisine dunyada kavusmus olur. Hicbir ganimet elde edemeyen, korku geciren ve
musibetlere maruz kalan her ordu ve her seriyye ise (ahirette) tam ucrete erer.
"
Muslim Imaret 153, (1906); Ebu Davud; Cihad
13, (2785); Nesai,15, (6,17,18); Ibnu Mace, Cihad 13,(2785).
1043 - Hz. Cabir (radiyallahu anh) anlatiyor:
"Biz bir gazvede Resulullah (aleyhissalatu vesselam) ile beraberdik, bir
ara soyle buyurdular: "Medine'de kalan oyleleri var ki, kateddiginiz her
mesafe ve gectiginiz her vadide ayrica sizinle berabermis gibi sevabiniza
eksiksiz ortak oluyorlar. Bunlar, (cihada katilmayi canu gonulden arzulayip da)
ozurleri sebebiyle orada kalanlardir." Bu rivayeti Buhari ve Ebu Davud,
Hz. Enes (radiyallahu anh)'ten tahric etmislerdir.
Muslim, Imaret 159, (1911).
1044 - Hz. Ebu Hureyre (radiyallahu anh)
anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'i isittim soyle diyordu:
"Zincirlere bagli olarak cennete sevkedilen bir zumrenin haline Rabbimiz
taccub (hayret) etti."
Ebu Davud: "Harp esiri yakalanir, zincire
vurulur sonra da Musluman olur" diyerek aciklamistir.
Buhari, Cihad 144; Ebu Davud, Cihad 124,
(2677).
1045 - Yine Ebu Hureyre (radiyallahu anh)
hazretlerinin anlattigina gore, Resulullah (aleyhissalatu vesselam) soyle
buyurmustur: "Imam bir perdedir, onunla birlikte (dusmana karsi) savas
yapilir."
Buhari, Cihad,109, Ahkam 1; Muslim, Imaret 43,
1841), Ebu Davud, Cihad 163, (2757); Nesai, Buyu 30, (7,155).
1046 - Hz. Enes (radiyallahu anh) anlatiyor:
"Eslem kabilesinden bir genc: "Ey Allah'in Resulu! Ben gazveye
katilmak istiyorum, ancak gazve icin gerekli techizati temin edecek malim
yok!" dedi. Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam):
"Oyleyse falancaya git. O hazirlik
yapmisti ama hastalandi (gelemeyecek)" dedi. Genc o adama gidip:
"- Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in
sana selami var, cihad icin hazirladigin techizati bana vermeni soyledi"
dedi. Adam, ismen cagirarak hanimina:
"- Hanim! cihad icin hazirladigim
techizati su gence ver, onlardan hicbir seyi alikoyup esirgeme, Allah'a kasem
olsun, esirgemeden her ne verirsen hakkinda mubarek kilinir" dedi."
Muslim, Imaret 134, (1894); Ebu Davud, Cihad
177, (2780).
1047 - Semure Ibnu Cundeb (radiyallahu anh)
(bir gun) dedi ki:"Emma ba'd, bilesiniz, Resulullah (aleyhissalatu
vesselam) atlarimiza "Allah'in atlari" diye isim verdi. Bize,
korktugmuz zaman cemaat olmamizi, savastigimiz zaman da sabirli ve sakin
olmamizi emrederdi."
Ebu Davud, Cihad 54, (2560).
1048 - Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma)
anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "En
hayirli arkadas (grubu) dort kisiliktir. En hayirli askeri birlik dort yuz
kisiliktir. En hayirli ordu dort bin kisidir. On iki bin kisi, sayica az diye
maglub edilemez."
Ebu Davud, Cihad 89, (2611); Tirmizi, Siyer 7,
(1555); Ibnu Mace, Cihad 25, (2827).
1049 - Ebu Talha (radiyallahu anh) anlatiyor:
"Resulullah (aleyhissalatu vesselam) bir kavme galebe calinca, (evler
arasindaki) bos bir arsada uc gece ikamet ederdi."
Buhari, Cihad 185, Megazi 7; Muslim, Cennet
78, (2875); Tirmizi, Siyer 3, (1551); Ebu Davud, Cihad 131, (2695).
1050 - Imran Ibnu'l-Husayn (radiyallahu
anhuma) anlatiyor: "Sakif, Beni Ukayl'in muttefiki idi. Sakifliler,
Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in ashabindan iki kisiyi esir ettiler. Buna
mukabil Muslumanlar da Beni Ukayl'dan bir kisiyi esir ettiler, adamla birlikte
Adba adli deveyi de ele gecirdiler. Adam bagli halde iken Resulullah
(aleyhissalatu vesselam) yanina geldi. Adam:
"- Ey Muhammed!" dedi. Resulullah
(aleyhissalatu vesselam):
" Ne istiyorsun?" diye sordu:
"- Beni niye yakaladiniz, hacilari gecene
(yani Adba'ya) niye el koydunuz?" dedi:
Resulullah (aleyhissalatu vesselam) meseleyi
buyutmek icin:
"Seni muttefiklerin olan Sakifin cinayetinden
dolayi yakaladim!" cevabini verdi, sonra oradan ayrilip gitti. Adam tekrar
seslenerek:
"- Ey Muhammed! Ey Muhammed" dedi.
Resululah (aleyhissalatu vesselam) merhametli ve nezaketli idi. Adama donerek:
" Ne istiyorsun?" dedi. Adam:
"- Ben Muslumanim!" dedi. Resulullah
(aleyhissalatu vesselam):
"- Sen bunu, daha once, kendi umuruna
malik iken soylemis olsaydin, tamamiyle kurtulurdun" dedi ve adamdan
uzaklasti. Adam tekrar:
"- Ey Muhammed, ey Muhammed!" diye
bagirdi. Resulullah (aleyhissalatu vesselam) geri gelerek:
"- Ne istiyorsun?" dedi. Adam:
"- Acim, doyur beni, susadim, su ver
bana!" dedi. Resulullah (aleyhissalatu vesselam):
"- Hacetin bu mu?" dedi. Adam obur
iki kisiye mukabil fidye yapildi."
Ravi Imran sozune soyle devam etti:
"Ensar'dan bir kadin esir edildi.Adba dahi ele gecirildi. Kadin baga
vurulmustu. Halk develerini evlerinin onunde dinlendiriyorlardi.
Bir aksam bu kadin ipten bosanarak develerin
yanina geldi. Kadin deveye yaklasti mi deve boguruyordu. O da birini birakip
oburune yaklasiyordu. Sonunda Adba'ya yaklasti. Bu bogurmedi.
Ravi der ki: "Bu piskin bir deve
idi" -bir rivayette: "O terbiyeden gecmis bir deve idi"
denmistir. Ebu Davud'da: "Uysal bir deve" denmistir. Kadin devenin
arkasina bindi, hayvani surup yola revan oldu.
Kadinin kactigini hissettiler, arayip
taradilar, ama bulamadilar.Kadin, Allah kendisine kurtulma nasib ederse, deveyi
Allah icin kurban etmeyi adadi. Medine'ye gelince, halk onun kurtuldugunu
gorunce: "Adba, Resulullah (aleyhisssalatu vesselam)'in devesi!" diye
bagristi. Kadin:
"- Ben nezretmisim. Allah beni kurtarirsa
onu kurban edecegim diye!" dedi. Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'a
gelip bu durumu haber verdiler. O:
"- Subhanallah! Hayvancagiza ne kotu
muhafaat vermis: Allah onu bunun uzerinde kurtarirsa o tutup bunu kesecek ha!
Olacak sey mi? Hayir! Gunah olan bir nezre uyulmaz, sahsen sahip olmadigi bir
sey uzerine yaptigi nezre de uymaz!" dedi."
Muslim, Nuzur 8, (1641); Ebu Davud, Eyman 28,
(3316).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
