KEHF SURESI
691 -
Ebu'd-Derda (radiyallahu anh) anlatiyor: Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
buyurdu ki: "Kim Kehf suresinin basindan -bir rivayette; sonundan- on ayet
ezberlerse Mesih Deccal'in serrinden emin olur."
Muslim,
Salatu'l-Musafirin 257, (809); Ebu Davud, Melahim 14, (4323); Tirmizi,
Fedailu'l-Kur'an 6, (2888).
692 -
Ibnu'l-Museyyeb diyorki: "Mal ve ogullar dunya hayatinin susudur. Ama baki
kalacak faydali isler, sevap olarak da, emel olarak da Rabbinin katinda daha
hayirlidir" (Kehf, 46) ayetinde gecen "baki kalacak faydali
isler", kulun sarfedecegi "Allahu ekber",
"Subhanallah", "Elhamdulillah", "Lailahe illallah",
"La-havle ve-la kuvvete illa billah" sozlerdir."
Muvatta,
Kur'an 22, (1, 210).
693 - Said
Ibnu Cubeyr anlatiyor:
"Ibnu
Abbas (radiyallahu anhuma)'a dedim ki: "Nevf el-Bekkali, Israilogullarinin
peygamberi olan Hz. Musa (aleyhisselam), Hizir'in arkadasi olan Musa olmadigini
zannediyor."
Bana su
cevabi verdi: "Allah'in dusmani yalan soyluyor. Ben Ubeyy Ibnu Ka'b
(radiyallahu anh)'i dinledim. Demisti ki: "Ben Resulullah (aleyhissalatu
vesselam)'tan isittim, sunu anlatti:
"Musa
(aleyhisselam) Beni Israil'e hutbe irad etmek uzere ayaga kalkti. Kendisine,
"insanlarin en bilgini kimdir?" diye soruldu: I: "Benim"
diye cevap verdi. Cenab-i Hak, "Allahu a'lem (yani en iyi bilen
Allah'tir)" demedigi icin Musa'yi azarladi. Ve: "Iki denizin
birlestigi yerde bulunan bir kulum senden daha alimdir" diye ona vahyetti.
Hz. Musa
(aleyhisselam):
-"Ey
Rabbim ben onu nasil bulabilirim? diye sordu. Kendisine:
-"Bir
zenbile bir balik koy, onu sirtina al. Baligi nerede yitirirsen o zat
oradadir" dendi.
Dendigi gibi
yaparak yola cikti. Kendisiyle beraber, hizmetcisi olan Yusa Ibnu Nun da yola
cikti. Beraberce yuruyerek bir kayanin yanina geldiler. Hz. Musa ve hizmetcisi
dinlenmek uzere orada yattilar. Balik kimildayarak zenbilden cikip denize
kaydi. Allah ondan suyun akintisini tuttu. Oyle ki su kemer gibi oldu. Balik
icin bir kanal meydana gelmisti. Hz. Musa (aleyhisselam) ve hizmetcisi (balik
icin oldugunu bilmeksizin) bu manzaraya sasirdilar. Gunlerinin geri kalan kismi
ile o gece boyu da yuruduler. Musa'nin arkadasi ona, baligin gitmesini haber
vermeyi unutmustu. Sabah olunca Hz. Musa (aleyhisselam) hizmetcisine:
"Hele sabah kahvaltimizi getir. Biz bu yolculukta yorulduk" dedi. Ama
emrolundugu yere gelinceye kadar yorulmamisti. Hizmetci:
-"Hani
bir kayanin yanina gelmis yatmistik ya! Ben baligi orada unuttum. Onu
hatirlatmayi, bana mutlaka seytan unutturdu. Balik denize sasilacak sekilde
sivisip gitmisti" dedi.
Musa
(aleyhisselam): "Bizim aradigimiz orasiydi" dedi ve hemen izlerinin
uzerine geri donduler.
Izlerini
takiben yuruyerek kayaya kadar geldiler. Musa (aleyhisselam) orada ortusune
burunmus bir adam gordu ve ona selam verdi. Hizir aleyhisselam ona:
-"Senin
bu yerinde selam ne gezer!"
-"Ben
Musa'yim."
-"Benu
Israil'in Musa'si mi?"
-"Evet."
-"Sen,
Allah'in sana ogrettigi bir ilmi bilmektesin ki ben onu bilmem. Ben de Allah'in
bana ogrettigi bir ilmi bilmekteyim ki, onu da sen bilemezsin."
-"Allah'in
sana ogrettigi hakki bana ogretmen sartiyla sana uymami kabul eder misin?"
-"Sen
benimle beraber olmak sabrini gosteremezsin. Mahiyet ve hikmetini bilmedigin
seye nasil sabredeceksin ki?"
-"Insallah
sen beni cok sabirli bulacaksin. Hem ben senin hic bir emrine karsi
gelmeyecegim."
-"Oyleyse
gel. Ancak, madem bana tabi olacaksin, ben sana haber vermedikce bana hic bir
sey sormayacaksin!" dedi. Hz. Musa (aleyhisselam):
-"Tamam!"
dedi.
Hz. Musa ve
Hz. Hizir (aleyhisselam) beraberce gittiler. Deniz kiyisinda yuruyorlardi. Bir
gemiye rastladilar. Kendilerin gemiye almalarini soylediler. Gemi sahipleri
Hizir (aleyhisselam)'i tanidilar. Ve ucret istemeksizin onlari gemiye aldilar.
Hizir
(aleyhisselam), gidip, geminin tahtalarindan birini deldi. Hz. Musa
(aleyhisselam) ona:
-"Bak,
bunlar bizi bedava gemilerine aldilar, sen gidip gemilerini deldin, adamlari
bogacaksin. Hic de yakisik almayan bir is yaptin!" dedi.
Hizir:
-"Ben sana, "benimle bulunmaya sabredemezsin" demedim mi?"
dedi.
Hz. Musa:
-"Unuttugum sey sebebiyle beni sigaya cekme. Bu is sebebiyle bana zorluk
cikarma!" ricasinda bulundu.
Sonra bunlar
gemiden indiler. Sahil boyu yururken, cocuklarla oynayan bir yavrucak gorduler.
Hizir (aleyhisselam) yavrucagi yakaladigi gibi eliyle basini kopararak cocugu
oldurdu. Musa (aleyhisselam):
-"Masum
bir cocugu kisas hakkin olmaksizin niye oldurdun. Bu cok yadirganacak bir
is!" dedi.
-"Ben
sana demedim mi, sen benim beraberligime sabredemezsin!" diye Hizir
(aleyhisselam), Musa'ya cikisti. Hz. Musa:
-"Ama bu
birinciden de siddetli idi" dedi ve ilave etti: "Bundan sonra sana
bir sey sorarsam, beni arkadas etme, nazarimda bu hususta hakli
sayilacaksin" dedi.
Yola devam
ettiler. Bir koye geldiler. Halktan yiyecek birseyler istediler. Ama kimse
onlari agirlamadi. Koyde yikilmak uzere olan bir duvara rastladilar. Hizir
(aleyhisselam) eliyle soyle gostererek: "Egilmis" diyordu. Onu
dogrulttu. Hz. Musa (aleyhisselam) ona:
-"Bir
cemaat ki, kendilerine geliyoruz, bize ilgi gosterip, agirlamiyorlar, yiyecek
vermiyorlar. Sen onlara bedava is yapiyorsun, dilesen ucret alabilirdin!"
dedi.
Hizir (aleyhisselam),
Hz. Musa'ya: -"Artik birbirimizden ayrilma zamani geldi. Simdi sana
sabredemedigin seylerin te'vilini haber verecegim" dedi.
Resulullah
(aleyhissalatu vesselam) bu ara ilave etti: -"Allah Musa'ya rahmet
buyursun. Keske, Hz. Hizir'la beraberlige sabretseydi de maceralarini bize
nakletseydi, bunu ne kadar isterdim!"
Ravi devam
ediyor: Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "Birinci
(soru)su Musa'nin bir unutmasi idi. Bir serce gelerek geminin kenarina kondu.
Sonra denizden gagasiyla su aldi. Hz. Hizir bunu gostererek Hz. Musa'ya,
"Bak, dedi. Benim ve senin ilmin ve diger mahlukatin ilmi, Allah'in
ilminden, su kusun denizden eksilttigi kadar eksiltir."
Buhari,
Tefsir, Kehf 2, 3, 4, Ilm 16, 19, 44, Icare 7, Surut 12, Bed'u'l-Halk 11,
Enbiya 27, Tevhid 31; Muslim, Fedail 170, (2380); Tirmizi, Tefsir, Kehf,
(3148); Ebu Davud, Sunnet 17, (4705, 4706, 4707).
694 -
Ebu'd-Derda (radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu
vesselam), "duvarin altinda onlarin bir hazinesi vardi" (Kehf, 82)
ayetini acikladi ve: "O hazine altin ve gumustendi" buyurdu.
Tirmizi,
Tefsir, (3153).
695 - Zeyneb
Bintu Cahs (radiyallahu anhuma) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu
vesselam) bir gun korkulu bir vaziyette odaya girdi. Soyle diyordu: "La
ilahe illallah, yaklasan bir beladan Arabin vay haline. Bugun, Ye'cuc ve
Me'cuc'un seddinden soyle bir gedikacildi." bas parmagi ile sehadet
parmagini halka yaparak gosterdi. Ben:
-"Ey
Allah'in Resulu, yani icimizde salih kimseler oldugu halde toptan helak mi
olacagiz?" dedim.
-"Evet,
dedi, fenaliklar artarsa oyle olur."
Buhari,
Enbiya 7, Menakib 20, Fiten 4, 28; Muslim, Fiten 1, (2880); Tirmizi, Fiten 23,
(2188).
696 - Ebu
Hureyre (radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam),
(Zulkarneyn'in insa ettigi) sed hakkinda buyurdular ki:"(Ye'cuc ve Me'cuc)
onu hergun oyuyorlar. Tam delecekleri sirada baslarinda bulunan reis:
"Birakin artik, delme isini yarin yaparsiniz" der. (Onlar birakip
gidince) Allah, seddi, daha saglam olacaksekilde eski haline iade eder. Boylece
gunler gecer, kendilerine takdir edilen muddet dolar ve onlarin insanlara
musallat olmalarini Allah'in arzu ettigi vakit gelir. O zamanbaslarindaki reis:
"Haydi donun, yarin insaallah bunu deleceksiniz" der -ve ilk
defainsaallah tabirini kullanir-."
Resulullah
(aleyhissalatu vesselam) devamla der ki: "Donup giderler. Ertesi gun
geldikleri vakit seddi ne halde birakmislarsa oyle bulurlar ve (o gunku calisma
sonunda) derler. Acilan delikten insanlarin uzerine bosanirlar. (Onlerine
cikan) sulari icip kuruturlar. Insanlar onlardan korkup kacar.
Ye'cuc
veMecuc goge bir ok atar. Bu ok kana bulanmis olarak kendilerine geri doner.
Soyle derler: "Arzda olanlari ezim ezim ezdik, semada olanlari da alcaltip
alt ettik."
Allah onlari
enselerinden yakalayacak bir kurt gonderir. Bu kurt onlari toptan helak edip,
herbirini parcalanmis halde yere serer."
Resulullah
(aleyhissalatu vesselam) sozunu soyle tamamladi: "Muhammed'in nefsini
elinde tutan Zat'a kasemolsun, yeryuzundeki butun hayvanlar, onlarin etinden
yiyerek canlanir, sutlenir ve semirir."
Tirmizi,
Tefsir, Kehf, (3151); Ibnu Mace, Fiten 33, (4080).
697 - Mus'ab
Ibnu Sa'd anlatiyor: "Babama su ayet hakkinda sordum: "Ey Muhammed!
"Size amelce en cok zararli olanlari haber verelim mi?" de..."
(Kehf, 103) ve dedim ki: "Burada kastedilenler Haruriler midir?"
Bana:
-"Hayir,
onlar Yahudiler ve Hiristiyanlar'dir. Cunku Yahudiler, Muhammed (aleyhissalatu
vesselam)'i tekzib ettiler. Hiristiyanlar ise cenneti tekzib ettiler ve:
"Cennette ne yiyecek ne de icecek vardir" dediler."
Buhari,
Tefsir, Kehf 5.
698 - Ebu
Hureyre (radiyallahu anh) haber veriyor: "Resulullah (aleyhissalatu
vesselam) buyurdular ki: "Kiyamet gunu, sisman, iri bir adam mizana
getirilip tartilir da, Allah indinde sinek kanadi kadar agirligi olmadigi
gorulur." Resulullah (aleyhissalatu vesselam) ilave etti: "Dilerseniz
su ayeti okuyun: "Bunlar, Rablerinin ayetlerini ve O'na kavusmayi inkar
edenlerdir. Bu yuzden isleri bosa gitmistir. Kiyamet gunu biz onlar icin hicbir
tartida bulunmayacagiz" (Kehf, 105).
Buhari,
Tefsir, Kehf 6; Muslim, Kiyame 18, (2785).
699 - Ebu
Sa'd Ibnu Fadale (radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu
vesselam)'i isittim soyle demistir: "Allah gelecegi kesin olan mahser
gununde insanlari topladigizaman bir kimse siyle bir duyuruda bulunur:
"Kim isledigi bir amelde Allah'a birini ortak kosmus ise sevabini ondan
istesin. Zira Allah, sirkin her cesidine en mustagni olan Zat'tir."
Tirmizi,
Tefsir, Kehf, (3152).
MERYEM
(ALEYHA'S-SELAM) SURESI
700 - Mugire
Ibnu Su'be (radiyallahu anh) anlatiyor: "Ben, Necran'a gelince bana
sordular: "Sizler su ayeti okuyordunuz: "Ey Harun'un kizkardesi:
Baban kotu bir kimse degildi..." (Meryem 28). Halbuki, Hz. Musa, Hz. Isa
(aleyhima's-selam)'dan yuzlerce yil once yasamistir. (Nasil olur da Hz. Isa'nin
annesi olan Hz. Meryem, Hz. Musa'nin erkek kardesi olan Hz. Harun'un kizkardesi
olur?)" Ben Merdine'ye Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in yanina
gelince, bu meseleyi ona sordum, su cevapta bulundular: "Onlar,
kendilerinden once yasamis olan peygamberlerinin ve salih kisilerin isimleriyle
isimleniyorlardi."
Muslim, Adab
9, (2135); Tirmizi, Tefsir, Meryem, (3154).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
