2681 - Muslim'in Hz. Cabir
(radiyallahu anh)'den kaydettigi bir rivayette Aleyhissalatu vesselam soyle
emretmistir:
"Sizden kim namazini
mescidde kilarsa namazindan bir pay da evi icin ayirsin. Zira Allah, evinde
kilacagi namaz icin dahi bir hayir takdir etmistir.
Muslim, Musafirin 210,
(778).
2682 - Mu'az Ibnu Cebel
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) bag ve
bahcelerde namaz kilmayi da mustehab (sevimli ve hos) addederdi."
Tirmizi, Salat 249, (334).
NAMAZDA KONUSMAMAK
2683 - Zeyd Ibnu Erkam
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Biz, namaz kilarken konusurduk. Oyle ki
herkes kendi yanindakine birseyler soyleyebilirdi. Derken su ayet nazil oldu:
"Allah'in divanina tam husu ve taatle durun" (Bakara 238). Boylece
sukut etmekle emrolunduk ve konusmaktan menedildik."
Buhari, Amel fi's-Salat 2,
Tefsir, Bakara 43; Muslim, Mesacid 35, (539); Ebu Davud,178, (949); Tirmizi,
Salat 297 (405); Nesai, Sehv 20.
2684 - Ibnu Mes'ud
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'a selam
verirdik, O da bize mukabele ederdi. Necasi'nin yanindan dondugumuz zaman O'na
yine (namazda) selam vermistik, bize mukabeleten selam vermedi.
"Ey Alah'in Resulu,
dedik, biz sana vaktiyle namazda selam verirdik, sen de selamimizi alirdin
(simdi niye almiyorsun)?" dedik. Bizi soyle cevapladi:
"Namazda mesguliyet
var!"
Buhari, Amel fis's-Salat 2,
15, Fadilu'l-Ashab 37, Muslim, Mesacid 34, (538); Ebu Davud,170, (923, 924);
Nesai, Sehv 20, (3, 19).
2685 -
Mu'aviyeIbnu'l-Hakem es-Sulemi (radiyallahu anh) anlatiyor: "Ben
Resulullah (aleyhissaltu vesselam) ile birlikte namaz kiliyordum. Derken
cemaatten bir Sahis hapsirdi. Ben:
" Yerhamukallah ''
dedim. Cemaattekiler bana bed bed baktilar. Bunu uzerine (kizip) :
" Vay basima gelen,
niye bana boyle bakiyorsunuz? '' dedim. Bu sefer ellerini dizlerine vurarak
beni susturmak istediler. Resulullah (aleyhissalatu vesselam) namazi bitirince
(bana iyi davrandi), annem babam O'na feda olsun, ben O 'ndan, ne once ne de
sonra, ondan daha iyi ogreten bir muallim gormedim.Allah'a yemin olsun O beni
ne azarladi ne dovdu, ne de betimi yikti; sadece:
"Namazda insan
kelamindan (dunyevi) bir soz munasib degildir, ona uygun olan soz, tesbih,
tekbir ve Kur'an kiraatidir!" dedi. Ben:
"Ey Allah 'in Resulu,
dedim, ben cahiliyeden daha yeni cikmis birisiyim. Allah bizeIslam'i lutfetti
ama bizde oyleleri var ki, hala kahinlere geliyorlar, (bu hususta ne tavsiye
edersiniz?) '' dedim.
" Sen onlara gitme!''
buyurdu. Ben tekrar:
"Bizde (kusun ucusuna
vs 'ye bakarak) ugursuzluk cikaranlar da var?'' dedim. Cevaben :
"Bu (ugursuzluk zanni)
kalplerinde mevcut olan bir (kuruntu)dur. Sakin onlari (gayelerine gitmekten)
alikoymasin!'' dedi. Ben:
"Bizde, kuma hatlar
cizerek fala bakanlar da var? '' dedim. Su aciklamayi yapti:
"Peygamberlerden biri
de (kuma) cizgi cizerdi. Kim cizgisini onun cizgisine uygun dusururse isabet
eder!'' buyurdu. Ben:
"Benim bir cariyem
vardi, Uhud ve Cevaniyye taraflarinda koyun otlatirdi. Bir gun ogrendim ki bir
kurt peyda olmus ve suruden bir koyun goturmus. Ben bir insanogluyum, herkes
gibi ben de ofkelenirim. (Bu hadise yuzunden kizip) cariyeye bir tokat
askettim. (Ravi der ki: Bu sozumu isitince) Resulullah tokadimi fazla buldu,
(yakistiramadi).
"O halde onu azad
etmiyeyim mi?" dedim.
"Bana bir getir
hele!'' dedi. Ben de cariyeyi ona getirdim. Ona :
"Allah nerde?"
diye sordu. Cariye:
"Semada!" diy
cevap verdi. Bu sefer:
"Ben kimim?" diye
sordu. O da:
"Sen Resulullah'sin!''
diye cevap verdi. Bununuzerine aleyhissalatu vesselam:
"Onu azad et, cunku
mu'mine'dir" buyurdu."
Muslim, Mesacid 33, (537);
Ebu Davud, Salat 171, (930, 931 ); Nesai Sehv 20, (3, 14-1 8).
2686 - Ebu'd-Derda
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Bir gun Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
namaza kalkti. Sunu okudugunu isttik: "Senden Allah'a siginirim. '' Sonra
da uc kere: ''Seni Allah'in lanetiyle lanetliyorum'' dedi ve sanki bir sey
yakaliyormuscasina elini uzatti. Namazi bitirince:
"Ey Allah 'in Resulu!
dedik, senden bugun daha once hic soylemedigin bir sey isittik. Ayrica ellerini
de actigini gorduk? su cevabi verdi:
"Allah'in dusmani olan
iblis, yuzume koymak icin atesten bir alev getirdi. Ben de ona, uc kere :
" Euzu billahi '' dedim. Sonra da: " Seni Allah'in eksiksiz lanetiyle
lanetliyorum'' dedim, geri cekilmedi, uc kere tekrarladim. Sonunda onu yakalamak
istedim. Vallahi kardesim Suleyman'in duasi olmasa idi, bagli olarak sabaha
erecek ve Medine'nin cocuklari onunla oynayacaklardi.''
Muslim, Mesacid 40, (542);
Nesa, Sehv 19, (3,13).
BASKA MESGULIYETLERI TERK
2687 - Mu'aykib
(radiyallahu anh) anlatiyor:"Resulullah (aleyhissalatu vesselam) 'a,
musalli 'nin secde edecegi yerdeki topragin duzlenmesinden sual edildi...
"
2688 - Tirmiz i'nin bir
rivayetinde hadis soyledir : "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'a
namazda cakillara dokunup (duzlemekten) sorulmustu, su cevabi verdi:
"Mutlaka yapmak
zorunda isen bari bir kere yap!"
Buhari, Amel fi's Salat 8;
Muslim, Mesacid 46, (545); Ebu Davud, Salat 175, (946); Tirmizi, Salat 279, (3
80) ; Nesai, Sehv 8, (3, 7).
2689 - Ebu 'Zerr
(radiyallahu anh) 'den Dort Imam'ìn kaydettigi bir rivayette soyle‚
buyrulmustur: "Sizden kim namaza durursa, sakin cakillara degmesin. Zira
rahmet, ona karsidan gelir."
Muvatta, Kasru's-Salat 43,
(1,157); Ebu Davud, Salat 175, (945) ; Tirmizi, Salat 279, (379); Nesai, Sehv
7, (3,6).
2690 - Hz. Ebu Zerr
(radiyallahu anh) anlatiyor:"Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
buyurdular ki: "Allah, kula namazda saga sola iltifat etmedikce rahmetiyle
yaklasmaya devam eder. Iltifat etti mi ondan yuz cevirir. "
Ebu Davud, Salat 165, (909)
; Nesai, Sehv 10, (3,7).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
