1981 - Hz. Ebu Hureyre
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular
ki: "Allahu Teala Hazretleri diyor ki: "Ben ortaklarin sirkten en
mustagni olaniyim. Kim bir amel yapar, buna benden baskasini da ortak kilarsa,
onu ortagiyla basbasa birakirim."
Muslim, Zuhd 46, (2985).
1982 - Yine Ebu Hureyre
(radiyallahu anh)'den bir rivayete gore, Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
soyle buyurmustur: "Kiyamet gununde, AIlah nazarinda en kotu olanlardan
bir kismini da iki yuzlulerin teskil ettigini goreceksiniz. Bunlar bazilarina
bir yuzle, diger bazilarina da baska bir yuzle giden insanlardir."
Buhari, Edeb 52; Muslim,
Fedail 199, (2526); Muvatta, Kelam 21, (2, 991); Tirmizi, Birr 78, (2026); Ebu
Davud, Edeb 39, (4872).
1983 - Ammar Ibnu Yasir
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
buyurdular ki: "Kimin dunyada iki yuzu varsa kiyamet gunu, atesten iki
dili olacaktir."
Ebu Davud, Edeb 39, (4873).
1984 - Ebu Vail anlatiyor:
"Hz. Usame (radiyallahu anh)'yi isittim diyordu ki: "Hz. Peygamber
(aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "Kiyamet gunu bir adam getirilip
atese atilir. Karnindaki barsaklari disari cikar. Onlari, esegin degirmen
tasini donderdigi gibi donderir. Derken, cehennem ahalisi etrafinda toplanir
ve: "Ey fulan, sen dunyada iken (bize) ma'rufu emderip, munkerden
nehyetmiyor muydun?" derler. O: "Evet, ma'rufu emrederdim ama kendim
yapmazdim, munkeri yasaklardim ama kendim yapardim" diye cevap
verir."
Buhari, Bed'u'l-Halk 10,
Fiten 17; Muslim, Zuhd 51, (2989).
ZEKATIN FARZIYYETI,
TERKEDENIN GUNAHI
1985 - Ibnu Abbas
(radiyallahu anhuma) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) Hz.
Muaz (radiyallahu anh)'i Yemen'e gonderdi. (Giderken) ona dedi ki:
"Sen EhI-i Kitap bir
kavme gidiyorsun. Onlari davet edecegin iIk sey AIIah'a ibadet olsun. AIIah'i
tanidilar mi, kendilerine AIIah'in zekati farz kilmis oldugunu, zenginlerinden
alinip fakirlerine dagitilacagini onlara haber ver. Onlar buna da ittaat
ederlerse kendilerinden zekati aI. Zekat alirken halkin (nazarlarinda) kiymetli
olan mallarindan sakin. Mazlumun bedduasini almaktan kork. Zira AIIah'la bu
beddua arasinda perde mevcut degildir.
Buhari, Zekat 1, 41, Sadaka
1, 63, Mezalim 9, Megazi 60, Tevhid 1; Muslim, Iman 31, (19); Tirmizi, Zekat 6,
(625); Ebu Davud, Zekat 4, (1584); Nesai, Zekat 46, (5, 55).
1986 - Hz. Ebu Hureyre ve
Hz. Cabir (radiyallahu anhuma) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu
vesselam) buyurdular ki: "Deve, sigir veya davar sahibi olup da,
bunlardaki Allah'in hakkini eda etmeyen herkese Kiyamet gunu, bu mallar,
oldugundan daha cok ve mumkun oldugunca iri ve sisman olarak geleceklerdir.
Adam, onlar icin, duz ve genis bir yere oturtulacak, hayvanlar bacaklari ve
tabanlariyla onun uzerinden gececekler. Gecis sirasinda boynuzlariyla
tosluyacaklar ve ayaklariyla ezecekler. Iclerinde boynuzsuz veya boynuzu kirik
biri bulunmayacak. Bu sekilde sonuncusu da onun uzerinden gecince, birincisi
ayni gecise tekrar baslayacak. Mahlukatin hesabi tamamlanip hukum verilinceye
kadar bu haI devam edecek.
Keza "kenz'‚ (hazine)
sahip olup da ondaki (AIIah'in) hakkini odemeyen herkese, Kiyamet gunu
hazinesi, dazlak basli bir yilan olarak gelecek, agzini acip pesine dusecektir.
Yilan yaklastikca adam ondan kacacak. Sonunda yilan ona:
"Gizledigin hazineni
aI! Ben ondan mustagniyim!" diye bagirir. Adam, neticede yilandan kacma
caresinin olmadigini anlayinca, elini agzina sokar. Yilan da onu, aygirin
(alafi) kemirmesi gibi kemiriverecek."
Buhari, Zekat 3, Tefsir,
Al-i Imran 14, Beraet 6, Hiyel 3; Muslim, Zekat 26, (987); Muvatta, Cihad 3,
(2, 444); Ebu Davud, Zekat 32, (1658,1659,1660); Nesai, Zekat 2, 6, (5,12-14).
1987 - Hz. Muaz
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
buyurdular ki: "Kim malinin zekatini sevab umarak verirse, ona sevap
verilir. Kim de zekatini vermezse biz zekati ve malin yarisini (cezali olarak,
zorla) aliriz. Bu, Rabbimizin kesin kararlarindan biridir. Al-i Muhammed'e
ondan bir hak yoktur."
Rezin tahric etmistir. Ebu
Davud, Zekat 4, (1575); Nesai, Zekat 4, (5,15,16).
1988 - Hz. Ebu Hureyre
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) vefat
edince, ondan sonra Hz. Ebu Bekir (radiyallahu anh) halife secildi. Bunun
uzerine bedevilerden bir kismi "irtidat" etti. (Hz. Ebu Bekir halife
olarak onlarla savasmaya karar verince) Hz. Omer, "Resulullah (aleyhissalatu
vesselam): "Insanlar lailaheillallah deyinceye kadar onlarla savasmaya
emrolundum. Bunu soylediler mi, benden mallarini ve nefislerini korurlar.
(Islam'in) hakki haric artik hesaplari da Allah'a kalmistir!" demis iken,
sen nasil insanlarla savasirsin?" dedi. Hz. Ebu Bekir: "Allah'ayemin
olsun, namazla zekatin arasini ayiranlarla savasacagim. Zira zekat, malin
hakkidir. Vallahi, Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'a vermekte olduklari bir
oglagi vermekten vazgecseler, onu almak icin onlarla savasacagim" dedi.
Hz. Omer sonradan demistir ki: "Allah'a yemin ederim, anladim ki, Hz. Ebu
Bekir'in bu gorusu, Allah'in savas meselesinde ona ilhamindan baska bir sey
degildi. Iyice anladim ki, bu karar hakmis."
Buhari, I'tisam 2, Zekati,
Istitabe 3; Muslim, Iman 32, (20); Muvatta, Zekat 30, (1, 269); Tirmizi, Iman
1, (2610); Ebu Davud, Zekat 1, (1556); Nesai, Zekat 3, (5,14).
MUSTEREK HADISLER
1989 - Hz. Ali (radiyallahu
anh) anlatiyor: "Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki:
"Sizi (ticari olmayan) atin ve kolenin zekatindan affettim. Oyle ise gumus
paralarinizin zekatini verin. Bunun her kirk dirhemine bir dirhem vereceksiniz.
Ancak yuz doksan dirheme zekat dusmez. Ikiyuz dirheme ulasti mi bes dirhem
verilecektir."
Tirmizi, Zekat 3, (620);
Ebu Davud, Zekat 4, (1574); Nesai, Zekat 18, (5, 37).
1990 - Hz. Enes
(radiyallahu anh)'in anlattigina gore, Hz. Ebu Bekir es-Siddik (radiyallahu
anh), kendisini Bahreyn'e gonderdigi zaman, ona su gelecek talimati yazili
olarak vermis ve altini da Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in muhru ile
muhurlemisti. Muhure naksedilen yazi uc satir halinde idi. Bir satirda
Muhammed, bir satirda Resul, bir satirda da Allah yazili idi. Mektup soyle idi:
"Bismillahirrahmanirrahim. Bu, Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in
muslumanlara farz kildigi ve Allah'in da Resulune emretmis oldugu zekat
farizasidir. Muslumanlardan her kimden bu, usulunce taleb edilirse, derhal
vermelidir. Kimden de belirtilenden fazlasi istenirse vermesin:
1) 24 ve daha asagi
miktardaki deve icin koyun olarak vacib zekat, her bes devede bir koyundur.
2) 25'e ulasti mi, 35'e
kadar, disi bir bintu mehaz (ikinci seneye basan disi deve); eger bintu mehaz
yoksa, bir ibnu lebun (ikisine basan erkek deve).
3) 36'ya ulasti mi 45'e
kadar, bir disi bintu lebun (uc yasina basan disi deve).
4) 46'ya ulasti mi
60'akadar, erkek devenin asacagi bir disi deve Tarukatu'l-fahl).
5) 61'e ulasti mi 75'e
kadar, bir ceza'a(bes yasina basan bir deve).
6) 71'e ulasti mi 90'akadar
iki bintu lebun.
7) 91'e ulasti mi 120'ye
kadar, erkek devenin asacagi iki hikka (dordune basan deve).
8) 120'yi asinca, her kirk
icin bir bintu lebun.
9) Her 50'de, bir hikka.
10) Sadece 4 devesi olana
zekat dusmez, sahibi nafile olarak verirse o baska.
11) 5 devesi olana bir koyun
duser.
12) Koyunun zekati saime
olanlardan alinir. (Saime kirda otlatilan hayvana denir.) Saime koyun 40'a
ulasti mi 120'ye kadar, bir koyun alinir.
13) 120'yi gecti mi 200'e
kadar, iki koyun alinir.
14) 200'u gecti mi 300'e
kadar, uc koyun alinir.
15) 300'u gecti mi her yuz
koyunda bir koyun alinir.
16) Adamin saime koyunlari
40'tan bir eksik olsa ona zekat dusmez. Sahibi (nafile olarak) kendiliginden
verirse o baska.
17) Zekat korkusuyla,
muteferriklerin aralari birlestirilmez, birlesik olanlar da ayrilmazlar.
18) Iki ortagin malindan
alinan zekatta her ikisi de, adalet uzere birbirlerine muracaat ederler.
19) Zekat olarak cok yasli,
ayipli ve (koc, teke gibi) dol hayvani verilmez, zekat memuru kabul ederse o
baska.
20) (Iki yuz dirhemlik)
gumuste, onda birin dortte biri (yani kirkta bir miktari) zekat vacibtir.
21) Gumus miktari 190
dirhemse, 200 dirhemden az olursa zekat yoktur. Sahibi verirse o baska.
22) Kimin deve sayisi,
zekat olarak bir ceza'a vermeyi gerektiren miktari bulur ve fakat surusunde
ceza'a olmaz da hikka olursa, bu kimseden hikka kabul edilir ve buna, adama
kolay geldigi takdirde iki koyun eklenir veya yirmi dirhem eklenir.
23) Kimin zekat olarak
hikka vermesi gerekir ve fakat surusunde hikka olmaz ceza'aolursa, adamdan
ceza'a kabul edilir, zekat memuru ona yirmi dirhem veya iki koyun verir.
24) Kimin zekat olarak
hikka vermesi gerekir, fakat surude hikka degil bintu lebun olursa adamdan
bintu lebun kabul edilir, kendisine iki koyun veya yirmi dirhem verilir. 25)
Kimin zekat olarak bintu lebun vermesi gerekir, ancak bintu lebun'u yok,
hikka'si varsa kendisinden hikka kabul edilir, zekat memuru kendisine ayrica
yirmi dirhem veya iki koyun oder.
26) Kimin zekat olarak
bintu lebun odemesi gerekir, fakat bintu lebun'u olmaz, bintu mehaz'i olursa,
ondan bintu mehaz kabul edilir, ancak yirmi dirhem veya iki koyun daha verir.
27) Kimin zekat olarak
bintu mehaz vermesi gerekir, fakat bintu mehaz'i olmaz, bintu lebun'u olursa
kendisinden bintu lebun kabul edilir, zekat memuru yirmi dirhem veya iki koyun
verir.
28) Eger adamin munasip
sekilde bintu mehazi yoksa, ibnu lebun'u varsa, bu ondan kabul edilir,
beraberinde bir odeme gerekmez."
Buhari, Zekat 33, 34, 35,
37, 38, 39, 40, Sirket 2, Hiyel 3; Ebu Davud, Zekat 4, (1567); Nesai, Zekat 5,
(5,18-23).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
